سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 78

فصل سیزدهم: تعادل و میانه روی

اشاره

فصل سیزدهم: تعادل و میانه روی

وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ اُمَّهً وَسَطا. (بقره: 143)

ما شما را امت میانه قرار دادیم.

قرآن، امت اسلام را امت میانه می داند؛ یعنی امتی که در اعتقادات و اعمال خود، نه افراط روا می دارند و نه تفریط، بلکه میانه رو هستند. این کتاب آسمانی، از آن جهت مسلمانان را امت میانه می داند که هم به تقویت جسم و هم به تقویت روح می پردازند، نه چون مشرکان حیات اخروی و روح و ماوراء طبیعت را انکار می کنند، و نه مانند راهبان و تارکان دنیا به حیات این جهان بی توجه هستند، بلکه حد میانه بین دنیا و آخرت، جسم و روح، طبیعت و ماوراء طبیعت را برمی گزینند و در آن طریق، سالک الی الله هستند.(1)

اسلام دینی معتدل است و حدودی برای کارها معین کرده است. در آن هیچ کجی و انحرافی نیست، نه تندی در آن است و نه کندی، نه انحراف به راست و نه چپ، بلکه هر چیزی در این عالم حد و اندازه ای دارد و بر اساس نظم و انضباطی استوار است که از آن تجاوز نمی کند.(2) پیامبر اسلام فرمود: «همانا این دین، متین و محکم است، پس با ملایمت در آن درآیید».(3)

1- تفسیر المیزان، ج 1، ص 319.
2- نک: رعد: 8.
3- اصول کافی، ج 3، ص 137.