- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- جنبه های اجتماعی در پزشکی قدیم و جدید 3
- پیشگیری یا درمان 5
- تاریخچه پزشکی 8
- نارسایی پزشکی در عصر حاضر 14
- سخنی درباره سوگندنامه های پزشکی 17
- سوگندنامه بقراط 19
- اشاره 21
- تعریف علم اخلاق 21
- موضوع علم اخلاق 23
- هدف علم اخلاق 23
- اقسام اخلاق 24
- اهمیت علم اخلاق در اسلام 24
- کلیاتی در مورد اخلاق پزشکی 25
- اشاره 27
- اهمیت پزشکی 27
- اهمیت پزشکی از نظر اسلام 28
- مقام پزشک در جامعه اسلامی 30
- مقام و منزلت بیمار از دیدگاه اسلام 32
- روابط پزشک و بیمار 35
- اخلاق پزشکی در کلیله و دمنه 39
- درباره رازداری 43
- اشاره 43
- انواع رازها 44
- حفظ راز 44
- راز پزشکی 46
- ویژگیهای لازم برای دانشجو واستاد علوم پزشکی 51
- تندرستی و صحت جسم 52
- اشاره 52
- شرایط طبیب خوب 52
- دانش پزشکی 52
- حُسن اخلاق 53
- وظایف پزشک 54
- صفات برجسته یک پزشک 55
- مشاوره 62
- اشاره 62
- ارجاع بیمار به متخصص 63
- اختلاف عقیده پزشک و مشاور 64
- سخنی درباره مشاوره 64
- آداب نسخه نویسی و تجویز دارو 65
- اشاره 65
- نسخه و مشخصات آن 66
- برخی مسایل دیگر 69
- اشاره 72
- مرگ بی درد و رنج یا تسریع مرگ بیمار 72
- اخلاق پزشکی در حوادث پیش بینی نشده 73
- قسمتی از آئین نامه نظام پزشکی 74
- انواع بیماران 76
- شرایط معلم اخلاق پزشکی 77
- چگونگی عیادت از بیماران 79
- اشاره 79
- اهمیت عیادت از بیماران 79
- نکاتی دیگر 81
- مواردی که بیماران در ارتباط با پزشک باید رعایت کنند 83
- سخن آخر 85
- برخی منابع دیگر 86
درمان می شود، بایداز تجویز داروی زیاد خودداری شود.
4 - پزشک باید از تجویز داروهای نجس خودداری کند، مگر در مقام ضرورت.
5 - چنانچه بیمار با مصرف خوراکی دارو بهبود می یابد، باید ازتزریق عضلانی یا وریدی خودداری شود، زیرا در صورت عدم لزوم، اگر تزریقی انجام شود، همین جراحت مختصر ممکن است از مواردی باشد که پرداختن دیه را بر پزشک واجب سازد. 6 - در بعضی موارد، بیماری غیرقابل علاج است و مریض هم از درد زیاد در رنج و عذاب. در این گونه مواقع نباید - به خیال این که مریض مردنی است و هر چه زودتر راحت شود، بهتراست - دارویی داده شود که زودتر بمیرد، زیرا وظیفه پزشک حفظ حیات بیمار است.
7- دارویی که موجب سقط جنین می شود، نباید تجویز گردد، زیرا در شریعت اسلام ممنوع است و موجب پرداخت غرامت و دیه می شود.
8 - در همه حال باید نفع بیمار مورد نظر باشد و پزشک، کاری نکند که بیمار متضرر گردد و حتی الامکان داروی کمتر، ارزان قیمتتر و با طریقه مصرفِ راحت تر تجویز کند.
نسخه و مشخصات آن
چون نسخه برای بیمار است و دستور کتبی پزشک به شمار می رود و حکم سند را دارد و امضایی است که از طرف پزشک صادر می شود،
خیلی معتبر و محترم است. بنابراین باید بر کاغذ تمیز و خوب و با خطِ خوانا نوشته و امضا شود. اگر نسخه شامل داروهای سمی و خطرناک باشد، حتماً لازم است با جوهر نوشته شود. نوشتن این قبیل داروها نباید با مداد انجام گیرد. به نظر ما در حالی که برای همه افراد، داشتن خط خوش، هنر به شمار