- دیباچه 1
- الف) اخلاقی 7
- 1. تهذیب نفس 7
- 3. زهد 17
- 4. صبر 20
- 5. بی نیازی 22
- 6. قناعت 24
- 7. تقوا 26
- 8 . عفو و گذشت 28
- 12. همسایه داری 38
- 14. صدقه 40
- 15. خدمت به خلق 41
- 16. حسن خلق 43
- 17. توکل 44
- 18. زیرکی 46
- 19. توبه 47
- 20. یاد خدا 48
- 21. اخلاص 49
- 22. فروتنی 50
- 23. ایمان 50
- 24. سخن گویی 51
- 25. حقوق والدین 52
- 26. سخاوت 53
- 29. میانه روی 54
- 27. جوان مردی 54
- 28. توجه به نعمت 54
- 30. شوخی 55
- 31. مدارا 55
- 33. دین داری 56
- 34. قدر دانستن فرصت 56
- 35. خوش گمانی 56
- 37. مهمان نوازی 57
- 38. امر به معروف و نهی از منکر 57
- 39. بلندهمتی 58
- 40. انفاق 58
- 41. سخاوت 59
- 43. بخل 60
- 42. طمع 60
- 44. جهل و نادانی 63
- 45. تکبر (خودستایی) 64
- 46. حرص 65
- 47. حسد 66
- 49. ریا 67
- 48. سخن چینی 67
- 50. خودخواهی 68
- 51. تنبلی (کسالت) 68
- 53. عیب جویی 69
- 54. غفلت 69
- 55. مکافات عمل 70
- 57. استهزا 71
- 58. تجمل گرایی 71
- 1. معاد 71
- ب) اعتقادی 71
- 2. لطف و بخشش پروردگار 79
- 3. خشنودی پروردگار (اطاعت) 82
- 4. دیدار پروردگار 85
- 5. خداشناسی (معرفت) 86
- 7. استجابت دعا 90
- 8 . خشم پروردگار 91
- الف) نصایح و انتقاد مردم به حاکمان 100
- ب) رابطه حاکم و کارگزار 119
- ج) رابطه حاکم و مردم 122
- د) قضاوت 124
- الف) فقر 126
- لطایف و حکایت های اقتصادی 126
- ب) قرض 128
- د) اسراف 129
- ه) تفاوت فقیر و غنی 130
- ز) کار 131
- زیرنویس ها و کلمات قصار 132
- کتاب نامه 160
به زندگی دخترانت کوشا باش.» سپس به نقل از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله گفت: «در مورد دختران از جهت روزی ناراحت نباشید که روزی آنها در اوج آسمان ها آماده شده است».(1)
پیری مربی، مریدش را گفت: «ای پسر! آن اندازه که تعلق خاطر آدمی به روزی است، اگر به روزی دهنده بود، از جهت مقام از فرشتگان برتر بود».(2)
وقتی برادران یوسف خواستند او را در چاه اندازند، یوسف لبخندی زد. یهودا (یکی از برادران) پرسید: «چرا می خندی؟» یوسف گفت: «روزی در این فکر بودم، چگونه کسی می تواند با من اظهار دشمنی کند با اینکه برادران نیرومندی دارم. اینک خداوند همین برادران را بر من مسلط کرد تا بدانم که هیچ بنده ای نباید به غیر خدا تکیه کند».(3)
18. زیرکی
روزی خسرو پرویز به شیرین گفت: «پادشاهی چیز خوبی است، اگر همیشگی بود.» شیرین گفت: «اگر همیشگی بود، از دیگران به تو نمی رسید».(4)
حکیمی گفته است: «اندیشه بزرگ را کوچک نشمارید، اگر چه از کودکی خردسال باشد؛ زیرا از قیمت مروارید کم نمی شود، هر چند کودکی آن را صید کرده باشد».(5)
خواجه ای مال خود را میان فرزندان تقسیم می کرد و غلامی خردسال داشت. غلام
1- . بحارالانوار، ج 6، ص 384.
2- . گلستان سعدی، باب تربیت، ص 182، با اندکی دخل و تصرف.
3- . سیدابراهیم بروجردی، تفسیر جوامع، تهران، انتشارات کتاب خانه صدر، بی تا، چ 3، ج 3، صص320 و 321؛ داستان ها و پندها، ج 9، ص 69 .
4- . گنجینه لطایف، ص 117.
5- . همان، ص 144.