حکیمانه: مجموعه لطایف و حکایات ... صفحه 85

صبر

کنم و رضا دهم و اگر بخوانی، اجابت کنم و اگر نخوانی، عبادت کنم و بندگی به جا آرم».(1)

روزی درویشی به عارفی گفت: «اگر خدای تعالی به من اختیار دهد که میان بهشت و دوزخ، یکی را انتخاب کنم، من دوزخ را انتخاب می کنم؛ زیرا بهشت را نفس من می طلبد، ولی دوزخ، مراد خدای است.» خواجه حرف او را رد کرد و گفت: «بنده را به اختیار چه کار؟ هر جا خدا گوید برو، برویم و هر جا گوید باش، باشیم».(2)

از عارفی پرسیدند: «انسان فرومایه کیست؟» گفت: «آن کسی که خدا را از روی ترس و امید بپرستد.» از او پرسیدند: «تو خدا را چگونه می پرستی؟» گفت: «از روی مهر و دوستی؛ زیرا این است که مرا به خدمت و طاعت او وا می دارد».(3)

4. دیدار پروردگار

گویند فرشته مرگ به بزرگی رسید.او پرسید: «تو کیستی؟» عزرائیل گفت: «من برهم زننده لذت ها، یتیم کننده بچه ها و بیوه کننده زن ها هستم.» بزرگ گفت: «چرا همه اش از بدی خودت گفتی؟ چرا نمی گویی من رساننده دوست به دوست هستم؟»(4)

اهل دلی هنگام رفتن از دنیا سخت می گریست. به او گفتند: «مگر زندگی را دوست می داری و مرگ را کراهت؟» صاحب دل گفت: «این گونه نیست، ولی به خدا رسیدن، کاری دشوار و بزرگ است».(5)

1- . جمال الدین شیخ ابوالفتوح رازی، تفسیر ابوالفتوح رازی، تصحیح: میرزا ابوالحسن شعرانی، تهران، کتاب فروشی اسلامیه، 1356، ج 1، ص 50.
2- . بهارستان، ص 43.
3- . همان، ص 33.
4- . خواجه عبدالله انصاری، تفسیر ادبی و عرفانی قرآن مجید، تصحیح: احمد میبدی، تهران، اقبال، ج 1، ص43؛ حکایت و حکمت، ص 78.
5- . ابوالفضل رشیدالدین میبدی، کشف الاسرار و عده الابرار، به کوشش: علی اصغر حکمت، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1371، چ 5، صص 482 و 483.