راه روشن: ترجمه المحجه البیضاء فی تهذیب الحیاء جلد 1 صفحه 76

ابو عبد اللّه محمّد بن اسماعیل تمیمی این داستان را در شرح مسلم نقل کرده و گفته است:«هر دو پا و دیگر اعضای بدنش فلج شد.»

فصل:احادیث در فضیلت علم از طریق خاصّه

(1)امّا از طریق خاصّه(شیعه) (1)به سند صحیح از ابو الحسن علی بن موسی الرّضا(علیه السلام)از پدرانش از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)روایت شده که فرموده است:

«طلب علم بر هر مسلمانی واجب است،علم را در هرجا که گمان می رود طلب کنید،و از اهلش فرا گیرید،چه یاد گرفتن آن حسنه،طلب آن عبادت، مذاکره دربارۀ آن تسبیح،عمل به آن جهاد،آموختن آن به کسی که آن را نمی داند صدقه و بذل آن به کسی که شایستگی آن را دارد موجب تقرّب به خداوند متعال است؛چرا که علم وسیلۀ شناخت حلال و حرام،روشنی بخش راه بهشت،همدم اوقات وحشت،یار تنهایی و غربت است.در خلوت سخنگو،در خوشی و ناخوشی دلیل و رهنما،در برخورد با دشمنان سلاح،و نزد دوستان زیب و زیور می باشد،خداوند متعال به وسیلۀ علم و دانش اقوامی را بلند مرتبه می گرداند،آنان را در راه خیر پیشوا قرار می دهد؛از آثار آنها پیروی می کنند، به اعمال آنها تأسّی می جویند،و آرای آنان را مرجع قرار می دهند؛فرشتگان به دوستی با آنها راغب می شوند،و با بالهای خود آنها را لمس می کنند،در نمازهای خویش بر آنها درود می فرستند،و هر خشک و تری حتّی ماهیان و جانوران دریا،و درندگان بیابان و چهار پایان برای آنها طلب آمرزش می کنند، دانش حیات دلها از جهل،روشنی چشمها از ظلمت،و نیروی بدنها از ضعف است.دانش بنده را به جایگاه نیکان و پایگاه پاکان و عالی ترین درجات دنیا و آخرت می رساند،ذکر در حال تحصیل علم برابر با روزه،و مذاکره دربارۀ آن مانند،نماز شب است.خداوند به وسیلۀ علم اطاعت و عبادت می شود،و از طریق