- مقدمه 1
- اشاره 5
- رجوع برای فهم برین 16
- شرایط تحقق عملی محبّت 22
- مصداق محبّت به خدا 25
- معنی طهارت تکوینی اهل البیت علیهم السلام 27
- معجزه ی محبّت و مودّت 29
- مصداق واقعی عشق 44
- اشاره 54
- اساسی ترین نیاز 56
- اگر دوست داشتن در انسان بمیرد 60
- برکات محبت به انسان های متعالی 62
- نتایج محبّت به اهل البیت علیهم السلام در قیامت 65
- جامعیت محبّت 67
- محبت به اولیاء الهی؛ آثاری از لطف خدا 69
- راه های نظر به خداوند 71
- نیاز عشق به مصداق 73
- تفاوت خیالات وَهمی با خیالات آسمانی 76
- جایگاه حضور حضرت جبرائیل علیه السلام 78
- شرط تحقق عشق واقعی 83
- نیاز انسان ها به نمونه های عالی تربیتی 85
- مودّت به اهل البیت علیهم السلام اساس دینداری 92
- تأسفی آزاردهنده 96
- عاشقان را بر سر خود حکم نیست 101
- اشاره 105
- سابقه ی تاریخی توجه به حقایق قدسی 106
- راه ارتباط با حقیقت ولایت 108
- چگونگی تعین به مقام ائمه علیهم السلام 116
- حداقلِ شرط جهت تجلّی نور ولایت 120
- میهمانی عالم قدس 122
- ورود به زندگی معنادار 125
- رابطه ی حبّ به اهل البیت علیهم السلام و ظهور ایمان 127
- محبت اهل البیت علیهم السلام؛ جواب دادن به ذات دوست داشتن 133
- اصل اصیل دوست داشتن 136
- اهل البیت علیهم السلام و لایه های عمیق وجود انسان 138
- بدترین شکست 140
- سیر از «صورت» به «حقایق» 151
- اشاره 160
- امامان معصوم علیهم السلام؛ آینه ی محبّت به خدا 164
- اوقات فراغت؛ هدیه ی خدا یا معضل بشر؟ 166
- محبّت پایدار 167
- سلطان دل ها و قبول شدن نماز 175
- مسیر قبول عبادت 177
- عوامل نزدیکی به محبت امامان علیهم السلام 181
- ارتباط جان ها با امام قبل از تولد 183
- اتحاد مقام عشق و مقام عصمت 186
- امام علیه السلام؛ مصداق کامل عقل عملی 187
- زیباترین اطاعت 190
- معصومین وسیله ی شناخت حق 198
- چگونگی مدیریت محبّت تکوینی 200
- بزرگ ترین محبّت به بشر 202
- اشاره 211
- اگر محبّت گم شود 213
- رنجی که می بریم 215
- راه ایجاد محبّت به اهل البیت علیهم السلام 218
- اهل البیت علیهم السلام؛ هدیه ی خدا به بشر 225
- مقصدعقل؛ مقصدقلب 228
- تغذیه ی قلب و خیال 230
- خداوند خود را از طریق معصومین علیهم السلام نشان می دهد 233
- عدم تفکیک دینداری از محبّت به اهل البیت علیهم السلام 236
- محبّت اهل البیت؛ مسیر بهشت است 239
- دل، آنگاه که درست راه برده شود 240
- محبّت به اهل البیت علیهم السلام، جواب محبّت نهایی دل 242
- برنامه ی دین برای دل 245
- برترین مردم 246
- مسیر کمال ایمان 252
- زیبایی های خداپسند 254
- اشاره 259
- مقامی فوق دسترسی شیطان 260
- تفاوت مخلَصین با مخلِصین 262
- ضرورت وجود انسان های معصوم 264
- مخلَصین؛ نمونه ی کامل ظهور خواست خدا 268
- مصداق مخلَصین 278
- زیارت جامعه و خصوصیات مخلَصین 281
- حضور مخلَصین در همه ی مراتب هستی 284
- یک راز بزرگ 286
- اوج بصیرت 290
- غفلتی خطرناک 293
- آینه های نمایش حق 297
- خلقتی فوق زمین و زمان 301
- مباهله و نتایج آن 304
برای حضور قلب می گیریم، ما را از اصل حضور قلب محروم می کند و مشغول اراده برای حضور قلب می کند، همان اراده، حجاب می شود. مخلَصین کسانی اندکه از همه ی این موانع رسته و قلب خود را تماماً در حضور نگه داشته اند. در وصف آن ها می گویید: «وجَاهَدْتَ فِی سَبِیلِهِ وَ عَبَدْتَهُ صَادِقاً مُخْلِصاً حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِین»؛ شما در راه پروردگار تلاش لازم را انجام دادید، و صادقانه و مخلصانه او را عبادت کردید تا این که عمرتان به پایان رسید. لذا حرف شما در این فراز این است که تا آخر عمر قلب خود را در حضورِ با حق نگه داشتید. و این نوع سخن گفتن و وصف کردن با توجه به مقام «مخلَص»بودن ائمه علیهم السلام است. یک شیعه ی واقعی علاوه بر این که متوجه شده است انسان «مخلَص» چه مقامی است و کسی که «مخلَص»باشد چه خصوصیاتی دارد، متوجه شده است مصداق آن چه کسانی هستند.
کافی است در موضوع مخلَصین از آیات الهی سرسری نگذریم، در آن صورت هماهنگ با قرآن که برای اهل البیت علیهم السلام مقام خاصی از طهارت را معرفی می کند، خطاب به آن ها خواهید گفت: «وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ»؛ شما نمایاننده ی راهی هستید که به خدا ختم می شود و انسان ها را به قرب الهی می رساند و عاملی هستید که یاد خدا از زندگی بشر به حاشیه نرود «وَ أَدَمْتُمْ ذِکْرَهُ»؛ و نه تنها یاد خدا فراموش نشود «وَ وَکَّدْتُمْ مِیثَاقَهُ»؛ بر عهدی که بشر با خدا بسته تأکید می کنید، تا بندگی خدا در متن زندگی بشر زنده بماند و مورد غفلت قرار نگیرد، تا آن جا که اظهار می داری: «حَتّی اَعْلَمْتُمْ دَعْوَتَهُ»؛ تا این که دعوت خداوند را آشکار ساختید. بعد از