حلال و حرام مالی صفحه 350

عمر سراسر رنج امام سجاد علیه السلام

از مجموع این پنجاه و چهار دعا، یک جمله اش را برای شما می گویم که خیلی عجیب است، به خصوص قسمت دومش که وجود مبارک امام زین العابدین علیه السلام به پروردگار عرض می کند.

قبلاً به شما بگویم که امام زین العابدین علیه السلام از زمان ولادت تا شهادتش، حتی یک روز هم آب خوش از گلویش پایین نرفت. پنجاه و هفت سال در شدّت، محنت، بلا، مصیبت، جنگ، داغ و انواع رنج ها بودند که اگر یک میلیونیم این فشارها به این غربی ها وارد شود، یقیناً خودکشی می کنند.

طلب عمر برای طاعت از خدا

اما انسانی الهی مانند امام زین العابدین علیه السلام در تمام عمر، سخت ترین مشکلات را در همۀ زمینه ها می بیند، ولی باز به پروردگار می گوید: «عمّرنی» خدایا! به من عمر بده و مرگ را به سراغ من نفرست و عمرم را طولانی کن، اما تا چه زمانی؟

«و عَمِّرْنی ما کانَ عُمُرِی بَذْلَهً فی طاعَتِک» (1)تا زمانی که لباس عبادت و خدمت به تن من است. من مرگ را می خواهم که در عالم برزخ استراحت کنم، اما من از آن استراحت برزخ خوشم نمی آید، بلکه می خواهم در دنیا بمانم و عمرم را در دو برنامه خرج کنم: یکی طاعت رب و دیگری خدمت به خلق.

اگر انسان در آتش انواع بلاها باشد و به خدا نگوید مرگ مرا برسان تا راحت بشوم و مرا برای عبادت و خدمت نگهدار، این چه فرهنگی است؟ غیر از پیشگاه