ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 292

حدثنی محمد بن موسی المتوکل رضی الله عنه قال حدثنی محمد بن جعفر قال حدثنی موسی بن عمران قال حدثنا الحسین بن یزید عن علی بن ابی حمزه عن ابی بصیر عن ابی عبدالله علیه السلام قال سمعته یقول اوحی الله عزوجل الی داود النبی علیه السلام یا داود ان عبدی المومن اذا اذنب ذنبا ثم رجع و تاب من ذلک الذنب و استحیا منی عند ذکره غفرت له و انسیته الحفظه و ابدلته الحسنه و لا

ابالی و انا ارحم الراحمین .

ترجمه :

1. راوی می گوید: شنیدم که امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند عزوجل به داود پیامبر علیه السلام وحی کرد: ای داود! همانا اگر بنده مؤ من من گناه کند، آنگاه بازگردد و از آن گناه توبه کند و هنگام یاد آوری آن از من خجالت بکشد، حتما ان را آمرزیده ، آن گناه را از یاد فرشتگان نویسنده گناهان برده ، آن گناه را تبدیل به حسنه نموده و برایم اهمیت ندارد و من مهربانترین مهربانانم

ثواب من قدم غریما الی السلطان فعلم انه یحلف فترکه تعظیما لله عزوجل

ثواب رها کردن بدهکار بخاطر بزرگداشت خدای عزوجل

حدیث : 1

ابی رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا ابراهیم بن هاشم عن علی بن معبد عن دست عن عبدلحمید الطائی عن ابی الحسن الاول علیه السلام قال قال النبی صلی الله علیه و آله من قدم غریما الی السلطان یستحلفه و هو یعلم انه یحلف ثم ترکه تعظیما لله عزوجل لم یرض الله له بمنزله یوم القیامه الا منزله ابراهیم خلیل الرحمن .

ترجمه :

1. امام کاظم علیه السلام نقل می نمایند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که بدهکاری را پیش از حاکم ببرد و بداند سوگند می خورد، آنگاه بخاطر بزرگداشت خداوند عزوجل رهایش کند، خداوند در روز قیامت برای او به مقامی جز مقام ابراهیم خلیل علیه السلام راضی نمی شود.