ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 389

ثواب خوبی نمودن به مومن

حدیث : 1

ابی رحمه الله قال حدثنی محمد بن یحیی عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن ابی ولاد عن میسر عن ابی عبدالله علیه السلام قال ان المومن نمنک یومم القیامه لیمر به الرجل له المعرفه به فی الدنیا و قد امر به الی النار و الملک ینطلق به قال فیقول له یا فلان اغثنی فقد کنت اصنع الیک المعروف فی الدنیا واستفک فی الحاجه تطلبها منی فهل عندک الیوم مکافاه فیقول المومن للملک الموکل به خل سبیله قال فیسمع الله قول المومن فیامر الملک ان یجیز قول المومن فیخلی سبیله .

ترجمه :

1. امام صادق علیه السلام فرمودند: در روز قیامت مردی جهنمی که اشنای یکی از شما مومنین است و فرشته ای مامور بردن او به جهنم است ، آشنای مومن خود را می بیند. آن مرد به او می گوید: فلانی کمکم کن . من در دنیا به تو کمک کردم و نیازی را که به من داشتی ، بر آوردم ، آیا می توانی امروز تلافی کنی

؟ در این جا موومن به فرشته ای که مامور بردن او به جهنم است می گوید: رهایش کن خداوند سخن مومن را شنیده و به آن فرشته دستور می دهد سخن او بپذیر. او هم رهایش می کند.

ثواب حسن الظن بالله تعالی عزوجل

ثواب خوش گمانی به خدای متعال

حدیث : 1

ابی رحمه الله قال حدثنی سعد بن عبدالله عن یعقوب بن یزید عن محمد بن ابی عمیر عن عبدالرحمن بن الحجاج عن ابی عبدالله علیه السلام قال ان آخر عبد یومر به الی النار یلتفت فیقول الله عزوجل العجلوه فاذا اتی به قال له عبدی لم التفت فیقول یارب ما کان ظنی بک هذا فیقول جل جلاله عبدی و کا کان ظنک بی فیقول یا رب کان ظنی بک ان تغفرلی خطیئتی و تسکننی جنتک فیقول الله ملائکتی و عزتی و جلالی و آلائی و بلائی و ارتفاع مکانی ما ظن بی هذا ساعه من حیاته خیرا قط ولو ظن بی ساعه من حیاته خیرا ما روعته بالنار اجیزوا له کذبه وادخلوه الجنه ثم قال ابو عبدالله علیه السلام ما ظن عبد بالله خیرا الا کان الله عند ظنه به و لا ظن به سوء الا کان الله عند ظنه به و ذلک قوله عزوجل ( و ذلکم ظنکم الذی ظننتم بربکم ارادکم فاصبحتم من الخاسرین ).