ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 390

ترجمه :

1. امام صادق علیه السلام فرمودند: آخرین بنده ای که دستور می رسد او را به جهنم ببرید، به هنگام رفتن به جهنم سرش را بر می گرداند. خدای عزوجل می فرماید: او را نگهدارید. و هنگامی که او را به پیشگاه خداوند می آورند، خداوند می فرماید: بنده من چرا سرت

را برگدارندی ؟ او عرضه می دارد: گمان نداشتم که با من چنین نمایی . خدای بزرگ می پرسد بنده من چه گمانی درباره من داشتی ؟ جواب می دهد: گمان داشتم که گناهم را ببخشی و مرا در بهشتت ساکن گردانی . خداوند می فرماید: فرشتگانم ! بعزت و شکوهم و نعمتها و بلا و بلندی مرتبه ام سوگند ! هیچ گاه در طول عمرش هیچ زمانی گمانی خوبی درباره من نداشت . و اگر در طول عمرش لحظه ای گمان خیری درباره من پیدا می کرد: او را با جهنم نمی ترساندم . دروغش را بپذیر و وارد بهشتش کنید آنگاه امام صادق علیه السلام فرمودند: هیچ گاه بنده ای به خداوند خوش گمان نبوده ، مگر این که خداوند نیز همانگونه که گمان داشته با او رفتار نموده است و هیچ گاه به او بدگمان نبوده ، مگر این که خداوند نیز با او همانطور رفتار نموده . است و معنی این آیه (و همین گنانی که به خداوند داشتید شما را هلاک کرد و بدبخت شدید) (112) نیز همین است .

ثواب من ناصح الله عزوجل فی نفسه

ثواب اخلاص ورزیدن به خدای عزوجل

حدیث : 1

ابی رحمه الله قال حدثنی سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن معاویه عن ابی عبدالله علیه السلام قال ما ناصح الله عبد مسلم فی نفسه فاعطی الحق منها و اخذ الحق لها الا اعطی خصلتین رزقا من الله یقنع به و رضی من الله ینجیه .

ترجمه :

1. امام صادق علیه السلام فرمودند: هیچ بنده مسلمانی آن گونه که باید و شاید نسبت به خداوند مخلص نبوده

است ، جز این که به این دو بهره رسیده است : رزقی که به ان قانع شده و رضاینی از خداوند که او را نجات داده است .