ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 571

1. مفضل بن عمر می گوید امام صادق علیه السلام به من فرمودند: ای مفضل ! همانا کسی که متعرض سلطان ستمکاری شود و حادثه ناگواری از ناحیه او برایش پیش آید، پاداشی نداشته و در این مصیبت ، صبر روزی او نخواهد شد.

عقاب من اتاه اخوه فی حاجه فلم یقضها له

مجازات انجام ندادن کار مسلمان

حدیث : 1

ابی رحمه اللهه قال حدثنی سعد بن عبدالله قال حدثنی عبادبن سلیمان عن ابیه هارون بن الجهم عن اسماعیل بن عمار الصیرفی عن ابی عبدالله علیه السلام قال قلت له جعلت فداک المومن رحمه علی المومن رحمهه علی المومن فقال نعم فقلت و کیف ذلک قال ایما مومن اتاه اخوه فی حاجه فانما ذلک رحمهه من الله ساقها الیهه و سیبها له فان قضی حاجته کان قد قبل الرحمهه بقبولها و ان رده عن حاجته و هو یقدر علی قضائهها فانما رد عن نفسه الرحمه التی ساقها الیه و سیبها له هو ذخرت الرحمه الی یوم القیامه فیکون المردود عن حاجته هو الحاکم فیها ان شاء صرفها الی نفسه و ان شاء الی غیره یا اسماعیل فاذا کان یوم القیامه هو الحاکم فی رحمه من الله عزوجل قد شرعت له فالی من تری یصرفها قال قلت جعلت فداک لا اظنهه یصرفها عن نفسه قال لا تظن و لکن استیقن فانه لا یردها عن نفسه یا اسماعیل من اتاه اخوه فی حاجه یقدر علی قضائها فلم یقضهها له سلط الله علیه شجاعا ینهش ابهامه فی قبره الی یوم القیامه مغفورا له او معذبا.

ترجمه :

1. اسماعیل بن عمار صیرفی می گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم :

فدایت شوم مومن برای مومن رحمت است ؟ فرمودند: بله . عرض کردم : چگونه ؟ فرمودند: هر مومنی که بخاطر حاجتی پیش برادرش برود، بدون شک این فقط رحمتی است که خداوند برایش آماده هنموده و فرستاده است . اگر حاجت او را بر آورد، بدون شک با قبول آن رحمت حق را پذیرفته ، و اگر با وجود توانایی ، حاجتش را بر نیاورد، فقط رحمتی را که خداوند برایش آماده کرده و فرستاده بود، رد کرده است . و این رحمت برای روز قیامت ذخیره می شود و کسی که حاجتش بر آورد نشد می تواند درباره آن تصمیم بگیرد. اگر بخواهد می تواند آن را برای خودش بردارد یا به دیگری بدهد. ای اسماعیل ! در این صورت که او اختیار دار آن رحمت است ، فکر می کنی آن را برای خودش بردارد یا به دیگری بدهد؟ عرض کردم : گمان نمی کنم آن را به دیگری بدهد. فرمودند: گمان نداشته باش . بلکه یقین داشته باشد که بدون شک آن را برای خودش بر می دارد. ای اسماعیل ! کسی که برادرش بخاطر حاجتی پیش او بیاید و او بتواند حاجتش را بر آورد ولی این کار را انجام ندهد، خداوند در قبرش ماری را بر او مسلط می کند که تا روز قیامت انگشت ابهام او را بگزد، خواه آمرزیده باشد یا در عذاب بسر برد.

عقاب من مشی فی حاجه اخیه المومن و لم یناصحه

مجازات به کار نگرفتن تمام توان در انجام کار برادر مومن