ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 360

رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: در هر فردی از مؤمنین که این چهار چیز باشد وی در بزرگترین نورهای خدائی خواهد بود: آنکه گواهی بیگانگی خدا و نبوّت من او را در کارهایش نگهدار باشد، و آنکه چون حادثه ناگواری برای او پیش آید بگوید «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» و آنکه چون خیری بدو رسد خدا را حمد کند و

«الحمد للَّه»

گوید، و آنکه چون گناهی از او سرزند

«أستغفر اللَّه و أتوب إلیه»

بگوید و توبه کند.

آن نیکوئی که زودتر پاداش آن بانسان میرسد

(1) 1- حسن بن زید «1» از امام صادق از پدرش علیهم السّلام روایت کرد که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و اله و سلّم فرموده: آن خیری که پاداشش زودتر از همه میرسد نیکی کردن در باره دیگران است، و آن شرّی که زودتر از همه شرور کیفرش بآدمی میرسد ستمکاری است، و عیب مرد همین بس که در دیگران ببیند آن عیبی را که خود داراست و از دیدن آن کور است، یا اینکه سرزنش کند مردم را بدان کرداری که خود نیز بدان مبتلا

(1) فی بعض النسخ «الحسین بن یزید» و فی بعضها «الحسین بن زید».