ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 619

و تکذیب بآیات خدا، و جزای این هر دو خلود در آتش است، چنان که میفرماید وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ. و نیز مؤمن هر چه در این دنیا سختی بیند چون میداند مطابق وعده حقّ تعالی پاداش بیشتر و بهتری خواهد داشت صبر و بردباری او در برابر ناملایمات و سختیها بیشتر خواهد بود، و هیچ گاه خود را نخواهد باخت زیرا بوعده خداوند ایمان دارد و میداند اگر پایداری کند اجرش افزونتر خواهد شد، و چنانچه بخود کشی دست زند عقوبت و مجازاتش سختتر می شود و بی تردید از عذاب أدنی بعذاب اکبر خود را کشیده است، لذا ممکن نیست چنین کاری از او سر زند چنان که در حدیث ناجیه گذشت.

کیفر آنکه بنیم کلامی در قتل مؤمنی شرکت جوید

(1) 1- محمّد بن أبی عمیر گوید: تنی چند از روات برای من نقل کردند که امام صادق علیه السّلام فرمود: هر کس بگفتن نیم کلمه در کشتن مؤمنی شرکت جوید، یا حکم کشتن او را با کوچکترین کلمه ای تأیید کند روز قیامت بیاید در حالی که بپیشانی او نوشته شده باشد

«آیس من رحمه اللَّه عزّ و جلّ»

این مرد از رحمت حقّ تعالی مأیوس و نومید خواهد بود. (یعنی رحمت واسعه حقّ شامل او نخواهد شد).

(2) 2- حمّاد بن عثمان خود یا از دیگری از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه

غفاری، ص: 633

فرمود: روز قیامت مردی بسوی مردی دیگر آید و او را بخون بیالاید در وقتی که مردم همه در موقف حسابند، پس آنکه بخون آلوده گشته گوید: ای مرد مرا با تو چکار است که این چنین کردی؟ گوید: در فلان روز یا فلان وقت تو فلان کلمه را گفتی و آن موجب ریختن خون من شد. (یعنی امروز باید از عهده آن برآئی)

کیفر آنکه از روی عمد دیگری را بقتل رساند

(1) 1- أبان بن عثمان بیک واسطه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که از آن حضرت از جزای کسی که دیگری را از روی عمد بقتل رساند سؤال کردند فرمود:

جزایش آتش میباشد.

(2) 2- حمران بن أعین گوید: بامام باقر علیه السّلام عرض کردم معنای این فرموده خدا چیست که میفرماید: مِنْ أَجْلِ ذلِکَ کَتَبْنا عَلی بَنِی إِسْرائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعاً (از این جهت بر بنی- اسرائیل نوشتیم که هر کس دیگری را بدون قصاص و یا فساد در زمین بکشد چنانست که