پاداش نیکیها و کیفر گناهان: ترجمه ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 382

(1) 1- هشام بن سالم نقل کرده است که امام صادق علیه السّلام فرمود: هیچ مؤمنی نیست که در شبانه روز چهل گناه کبیره را مرتکب شود، و بعد از روی پشیمانی به درگاه الهی روی کند و بگوید: «از پیشگاه الهی آمرزش درخواست می کنم، همان خدایی که جز او نیست، زنده و برپا دارنده جهان هستی است، و پدید آورنده آسمان و زمین که در کمال جلالت و بزرگواری است، و از او می خواهم که توبه مرا بپذیرد» مگر آنکه خداوند از گناهان او در می گذرد، و امّا کسی که در هر روز آلوده به بیش از چهل گناه کبیره گردد دیگر خیری در او نیست.

ثواب مؤمنی که در غربت بمیرد

(2) 1- ابو محمّد وابشی و راوی دیگری از امام صادق علیه السّلام روایت کرده اند که فرمود: هیچ مؤمنی نیست که در دیار غربت و (دور از آشنایان) بمیرد و گریه کننده ای نداشته باشد، مگر آنکه تمام قطعه زمین هایی که در آنها به عبادت خدا مشغول بوده است، و تمام جامه های او، و درهای آسمان که عمل او به سوی آنها بالا رفته است، و دو فرشته مراقب او نیز، بر او می گریند.