ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 148

پی آن گفت: بسم اللَّه. خدایا آن را به من بازگردان. من نزد او رفته و سلام کردم. فرمودند:

معلّی هستی؟ عرض کردم: بله. فدایت گردم. فرمودند: جستجو کن هر چه دیدی به من بده.

من نیز آنچه را می یافتم به او می دادم. دیدم کیسه ای نان به همراه دارد. عرض کردم: فدایت گردم بگذارید بجای شما من آن را بیاورم. فرمودند: نه من سزاوارتر از تو هستم، ولی با من بیا.

با هم به سایبان «بنی ساعده» رفتیم. در آنجا عده ای خوابیده بودند. آن حضرت علیه السّلام یک یا دو نان زیر لباس هر کدام از آنان گذاشت. در بازگشت به آن حضرت علیه السّلام عرض کردم: فدایت گردم آیا مذهب آنها حق بود (شیعه بودند)؟ فرمودند: اگر مذهب آنها حق بود، نمک غذایشان را هم برایشان می آوردم. خداوند هر چیزی که آفرید

ذخیره کننده ای دارد، مگر صدقه که خود سرپرست آن است. و پدرم هنگامی که صدقه ای می داد، ابتدا آن را در دست سائل قرار می داد، سپس آن را می گرفت، می بوسید و می بویید؛ آنگاه دوباره آن را به سائل می داد. و این کار بدین جهت بود که صدقه قبل از این که به دست سائل برسد به دست خداوند می رسد. و دوست دارم آنچه به دست خدا رسیده است به دست من برسد زیرا صدقه پس از این که به دست خدا رسید، به دست سائل می رسد. و همانا صدقه دادن در شب خشم خداوند را از بین برده، گناه بزرگ را محو نموده و حساب را آسان می گرداند و صدقه دادن در روز مال را زیاد و عمر را طولانی می نماید. همانا حضرت عیسی علیه السّلام زمانی که از ساحل دریا می گذاشت، نانی را که غذایش بود، به دریا انداخت. یکی از یارانش عرضه داشت: ای روح اللَّه و کلمه اللَّه چرا چنین کردید؟ این مقداری از غذایت بود. فرمودند: این کار را کردم تا جنبنده ای از جنبندگان آب آن را بخورد و ثواب آن نزد خداوند بزرگ است.

ثواب دعای سائل برای صدقه دهنده

1- ... امام صادق علیه السّلام نقل می نمایند که امام زین العابدین علیه السّلام فرمودند: هیچ مردی به فقیر ضعیفی صدقه نمی دهد و آن فقیر در آن زمان برای او دعایی نمی کند، مگر این که دعای او مستجاب می گردد.