- مقدمه 1
- فصل نخست : ماهیت ایمان 5
- دفتر اول : پیام پارسایی 5
- فصل دوم : مراتب ایمان و کفر 10
- فصل سوم : عوامل کاهش و افزایش ایمان 18
- فصل چهارم : آثار فردی و اجتماعی ایمان 34
- فصل نخست : اقسام صفات و حالات مؤ منان 45
- دفتر دوم : صفات مؤ منان 45
- فصل دوم : صفات و نشانه های مؤ منان در قرآن 56
- فصل سوم : شرح خطبه همام 69
- مقدمه 69
- قسمت اول 70
- قسمت دوم 77
- قسمت سوم 88
- قسمت چهارم 95
- قسمت پنجم 103
- قسمت ششم 117
- قسمت هفتم 130
- قسمت هشتم 140
- قسمت نهم 153
- قسمت دهم 164
- قسمت یازدهم 173
- قسمت دوازدهم 184
- قسمت سیزدهم 195
- پی نوشتها 202
- 1 تا 90 203
- 91 تا 180 212
- 181 تا 273 221
همانا خداوند به من مهربان است . با لطافت با بندگان برخورد می کند .
مؤ من در روابط اجتماعی با این شاءن الهی با خلق برخورد می کند . امام عسکری علیه السلام فرمود :
خصلتان لیس فوقهما شی ء الایمان بالله و نفع الاخوان (153)
دو خصلت است که فوق آن دو چیزی نیست . ایمان به خدا و سود رسانی به مؤ منان . مؤ من مظهر صفات الهی است و باید و روابط اجتماعی خود این صفات را تسری بدهد .
قسمت هفتم
مرجو لکل کریهه ماءمول لکل شده
مؤ من امید و پناهگاه برای رفع مشکلات است و در شداید امید و پناه مردم است .
از این روایت در می یابیم که مؤ من در جامعه ای که زندگی می کند محور و حلال مشکلات است .
ماءمول از امل به معنی آرزو است . تفاوت رجاء و امل در این است که رجاء وقوعش نزدیک و امل دورتر است . مؤ من مشکل گشاست و جامعه از او توفع حل مشکلات دارد . امام صادق علیه السلام می فرماید :
لایکون المومن مومنا حتی یکون کامل العقل