معاشرت صفحه 59

« المُتَحابُّونَ فِی اللّٰهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلیٰ أعْمِدَهٍ مِنْ یَاقُوتٍ أَحْمَرَ فِی الجَنَّهِ یُشْرِفُونَ عَلیٰ أهْلِ الجَنَّهِ فَإذَا اطَّلَعَ أحَدُهُم مَلَأَ حُسْنُهُ بُیُوتَ أهْلِ الجَنَّهِ فَیَقُولُ أهْلُ الجَنَّهِ : أخْرُجُوا نَنْظُر المُتَحابّینَ فِی اللّٰه عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ : فَیَخْرُجُونَ وَ یَنْظُرُونَ إلَیْهِم أحَدُهُمْ وَجْهُهُ مِثْلُ القَمَرِ فِی لَیْلَهِ البَدْرِ ، عَلیٰ جِبَاهِهِمْ :

هَؤلَاءِ المُتَحَابُّونَ فِی اللّٰهِ عَزَّ وَ جَلَّ » (1) .

آنان که در راه خدا دوستی می ورزند در بهشت بر پایه هایی از یاقوت سرخ قرار دارند ، بر اهل بهشت مشرف اند . هرگاه یکی از آنان آشکار شود زیبایی اش خانه های اهل بهشت را پر می کند ، پس اهل بهشت می گویند :

از خانه ها بیرون آیید تا دوستداران در راه خدای عز و جل را ببینیم ، بیرون می آیند و به تماشای آنان می نشینند ، هر یک را می بینند صورتش چون ماه شب چهارده است ، بر پیشانی آنان ثبت است که : اینان دوستداران برای خدا و در راه خدا هستند .

داروی شفابخش

ائمۀ ما نشست و برخاست با مردم صالح و دوستی و معاشرت با نیکان و رفاقت با شایستگان را جزء داروهای شفابخش قلب دانسته اند :

« دَوَاءُ القُلُوبِ وَ جَلَاؤُهَا فِی خَمْسَهِ أشیَاءٍ : قَرَاءَهُ القُرآنِ المَجِیدِ بِالتَّدَبُّرِ ،