- مقدّمه 1
- بیان 4
- احکام 6
- رعایت 8
- نیّت 10
- یاد خدا 12
- شکر 14
- آداب لباس 15
- آداب مسواک 17
- مستراح 20
- طهارت 21
- آداب خارج شدن از خانه 23
- آداب داخل شدن به مسجد 25
- آداب شروع نماز 27
- آداب قرائت قرآن 29
- آداب رکوع 31
- آداب سجود 33
- آداب سلام 36
- آداب دعا 38
- آداب روزه 42
- آداب زکات 44
- آداب حجّ 46
- سلامتی 48
- عزلت گزیدن 50
- آداب عبادت 52
- اندیشه وتفکّر 54
- خموشی 56
- آسایش وراحتی 58
- قناعت 60
- حرص وآز 61
- زهد 63
- نکوهش دنیا 65
- ورع 66
- عبرت 67
- تکلّف 69
- غرور 71
- صفات منافق 72
- عقل وهوی 74
- وسوسه 76
- خودپسندی 78
- آداب خوردن 79
- فرو پوشیدن چشم 81
- آداب راه رفتن 83
- آداب خوابیدن 85
- معاشرت 88
- کلام وگفتار 90
- ستایش ونکوهش 93
- مراء وجدل 95
- غیبت 97
- ریا وتظاهر 101
- حسادت 102
- طمع 104
- سخاوت 106
- ستاندن وبخشیدن 108
- آداب برادری 110
- مشورت 112
- بردباری 114
- تواضع وفروتنی 116
- اقتدا 118
- عفو 122
- خوی خوش 125
- علم ودانش 126
- فتوا دادن 129
- امر به معروف ونهی از منکر 131
- خداترسی 133
- آفت قاریان قرآن 136
- حقّ وباطل 139
- شناخت پیامبران 141
- شناخت امامان وصحابه 143
- حرمت مسلمانان 150
- نیکی به والدین 152
- پند ونصحیت 153
- وصیّت 156
- صدق وراستی 160
- توکّل 163
- اخلاص 167
- جهل ونادانی 168
- احترام به برادران مؤ من 170
- توبه وانابت 172
- جهاد وریاضت 174
- فساد 177
- تقوا 179
- یاد مرگ 181
- حساب 184
- حسن ظنّ 186
- واگذاری امور به خداوند 188
- یقین 190
- بیم وامید 193
- رضا 196
- بلا 198
- صبر 200
- حزن واندوه 203
- شرم وحیا 204
- دعوی وادّعا 206
- معرفت 208
- محبّت خداوند 209
- محبّت وعشق به خدا 211
- شوق 213
- حکمت 215
- حقیقت عبودیّت 217
- پی نوشتها 225
پیامبر خدا (ص ) فرمود : (کسب دانش بر هر مرد وزن مسلمان واجب است ) واین دانش ، دانش انفس وشناختن خطرهایی است که آن را تهدید می کند .
پس بر نفس مؤ من لازم است که در هر حالی بر نعمت های خداوند شاکر باشد وبر اعمال از دست رفته عذر خواهد . به این معنا که اگر عمل ، مقبول درگاه حق افتاد ، لطف الهی است واگر مردود شود عدل است وبندگی . مبادا خود را از فریب ونیرنگ شیطان در
امان بیند وبه سبب این غفلت از رحمت وتوفیق الهی محروم شود ، یا مستوجب خشم حضرت حق گردد ونیل به بندگی را در توفیق الهی جست وجو کند وخودداری از گناهان را در خویشتن داری ؛ چرا که جز به توفیق الهی واظهار عجز به درگاه او چنین توفیق حاصل نمی شود . وکلید تمامی این عنایات ، پشیمانی وانابه ، به درگاه خداوند تعالی ، کوتاه کردن آرزوها ، یاد مرگ وخویشتن را در محضر خدای جبار دیدن است ، چه این که حالات یاد شده سبب رهایی از زندان دنیا ورستن از دام دشمن وسلامتی نفس وسبب اخلاص در عبادات باشد ومایه توفیق است واساس دست یابی به این کلید آن است که تمام عمر را یک روز به حساب آورد .
رسول خدا (ص ) فرموده است : (دنیا ساعتی بیش نیست ، پس آن را در طاعت سپری کن ) . ورسیدن به این امر ، در خلوت گزیدن وپیوسته اندیشیدن است ، وسبب خلوت ، قناعت واز زیاده طلبی دوری جستن است ، وسبب فکر ، فراغت خاطر از دنیا خواهی است ، وستون فراغت خاطر ، زهد است ، ومتمم زهد ، تقواست ، ودر تقوا ، خشیت است ، ونشان خشیت ، بزرگ داشتن خدای تعالی است وپای بندی به طاعت خالصانه از فرمان او وترس تواءم با پرهیز از ارتکاب محارم است ونشان آن ، علم است که خدای عزّ وجلّ فرمود : (به تحقیق که عالمان از خداوند می ترسند) .
نیّت
الباب الرّابع : (فی النّیّه )
قال الصّادق علیه السّلام :
صاحب النّیّه الصّادقه صاحب القلب السّلیم
. لانّ سلامه القلب من هواجس المحذورات ، تخلّص النّیّه للّه تعالی فی الامور کلّها .
قال اللّه تعالی : (یوم لا ینفع مال ولا بنون الاّ من اتی اللّه بقلب سلیم ) . (3)