- مقدّمه 1
- بیان 4
- احکام 6
- رعایت 8
- نیّت 10
- یاد خدا 12
- شکر 14
- آداب لباس 15
- آداب مسواک 17
- مستراح 20
- طهارت 21
- آداب خارج شدن از خانه 23
- آداب داخل شدن به مسجد 25
- آداب شروع نماز 27
- آداب قرائت قرآن 29
- آداب رکوع 31
- آداب سجود 33
- آداب سلام 36
- آداب دعا 38
- آداب روزه 42
- آداب زکات 44
- آداب حجّ 46
- سلامتی 48
- عزلت گزیدن 50
- آداب عبادت 52
- اندیشه وتفکّر 54
- خموشی 56
- آسایش وراحتی 58
- قناعت 60
- حرص وآز 61
- زهد 63
- نکوهش دنیا 65
- ورع 66
- عبرت 67
- تکلّف 69
- غرور 71
- صفات منافق 72
- عقل وهوی 74
- وسوسه 76
- خودپسندی 78
- آداب خوردن 79
- فرو پوشیدن چشم 81
- آداب راه رفتن 83
- آداب خوابیدن 85
- معاشرت 88
- کلام وگفتار 90
- ستایش ونکوهش 93
- مراء وجدل 95
- غیبت 97
- ریا وتظاهر 101
- حسادت 102
- طمع 104
- سخاوت 106
- ستاندن وبخشیدن 108
- آداب برادری 110
- مشورت 112
- بردباری 114
- تواضع وفروتنی 116
- اقتدا 118
- عفو 122
- خوی خوش 125
- علم ودانش 126
- فتوا دادن 129
- امر به معروف ونهی از منکر 131
- خداترسی 133
- آفت قاریان قرآن 136
- حقّ وباطل 139
- شناخت پیامبران 141
- شناخت امامان وصحابه 143
- حرمت مسلمانان 150
- نیکی به والدین 152
- پند ونصحیت 153
- وصیّت 156
- صدق وراستی 160
- توکّل 163
- اخلاص 167
- جهل ونادانی 168
- احترام به برادران مؤ من 170
- توبه وانابت 172
- جهاد وریاضت 174
- فساد 177
- تقوا 179
- یاد مرگ 181
- حساب 184
- حسن ظنّ 186
- واگذاری امور به خداوند 188
- یقین 190
- بیم وامید 193
- رضا 196
- بلا 198
- صبر 200
- حزن واندوه 203
- شرم وحیا 204
- دعوی وادّعا 206
- معرفت 208
- محبّت خداوند 209
- محبّت وعشق به خدا 211
- شوق 213
- حکمت 215
- حقیقت عبودیّت 217
- پی نوشتها 225
وعبادت وحکم وحیا وخشیت است ، علم را برای چیزی جز این ها جسته است ، ولی امروز می بینیم در طالب علم چنین اوصافی دیده نمی شود .
معلم ، نیازمند عقل ، مدارا ، خیرخواهی ، بردباری ، صبر ، قناعت وبخشندگی است وجوینده علم ، نیازمند رغبت به دانش ، اراده ، فراغت ، عبادت ، ترس از خدا ، قدرت بر حفظ ودور اندیشی است .
فتوا دادن
الباب الثّالث والسّتّون : (فی الفتیا)
قال الصّادق علیه السّلام :
لاتحلّ الفتیا لمن لا یستفتی من اللّه تعالی بصفاء سرّه واخلاص عمله وعلانیته وبرهان من ربّه فی کلّ حال ، لانّ من افتی فقد حکم ، والحکم لایصحّ الاّ باذن من اللّه عزّ وجلّ وبرهانه . ومن حکم بالخبر بلا معاینه فهو جاهل ماءخوذ بجهله وماءثوم بحکمه کما دلّ الخبر : العلم نور یقذفه اللّه فی قلب من یشاء .
قال النّبیّ صلّی اللّه علیه وآله : اجراءکم علی الفتیا اجراءکم علی اللّه عزّ وجلّ اولا یعلم المفتی انّه هو الّذی یدخل بین اللّه تعالی وبین عباده وهو الحائل بین الجنّه والنار ؟
قال سفیان بن عیینه : کیف ینتفع بعلمی غیری وانا قد حرمت نفسی نفعها ؟
ولا تحلّ الفتیا فی الحلال والحرام بین الخلق ، الاّ لمن اتّبع الحقّ من اهل زمانه وناحیته وبلده بالحقّ [بالنّبیّ صلّی اللّه علیه وآله وعرف ما یصلح من فتیاه ] .
قال النّبیّ صلّی اللّه علیه وآله : وذلک لربّما ولعلّ ولعسی لانّ الفتیا عظیمه .