مصباح الشریعه صفحه 15

فی کلّ نفس من انفاسک شکر لازم لک بل الف او اکثر . وادنی الشّکر رؤ یه النّعمه من اللّه تعالی من غیر علّه یتعلّق القلب بها دون اللّه عزّ وجلّ والرّضا بما اعطی ، وان لا تعصیه بنعمته وتخالفه بشی ء من امره ونهیه بسبب نعمته . فکن للّه عبدا شاکرا علی کلّ حال ، تجد اللّه ربّا کریما علی کلّ حال . ولو کان عند اللّه تعالی عباده یتعبّد بها عباده المخلصون افضل من الشّکر علی کلّ حال لا طلق لفظه فیهم من جمیع الخلق بها ، فلمّا لم یکن افضل منها خصّها من بین العبادات وخصّ اربابها فقال : (وقلیل من عبادی الشّکور) . (5)

وتمام الشّکر الاعتراف بلسان السّرّ خالصا للّه عزّ وجلّ بالعجز عن بلوغ ادنی شکره ، لانّ التّوفیق فی الشّکر نعمه حادثه یجب الشّکر علیها وهی اعظم قدرا واعزّ وجودا من النّعمه الّتی من اجلها وفّقت له ، فیلزمک علی کلّ شکر شکر اعظم منه الی ما لا نهایه له . مستغرقا فی نعمه قاصرا عاجزا عن درک غایه شکره . وانّی یلحق شکر العبد نعمه اللّه ومتی یلحق

صنیعه بصنیعه ، والعبد ضعیف لا قوّه له ابدا الاّ باللّه تعالی عزّ وجلّ واللّه تعالی غنیّ عن طاعه العبد فهو تعالی قویّ علی مزید النّعم علی الابد ، فکن للّه عبدا شاکرا علی هذا الاصل ، تری العجب .

باب ششم : (شکر)

امام صادق (ع ) فرمود : بر هر نفسی که می کشی ، یک شکر ، بلکه هزاران شکر واجب است وکم ترین درجه شکر ، این است که نعمت را تنها از جانب خدا بدانی ، نه دیگری ؛ وبه آنچه داده رضایت دهی ، ونعمتش را دست مایه سرپیچی از فرمان او قرار ندهی ، واوامر ونواهی او را نادیده نگیری . پس در همه حال بنده ای باش شاکر ، که در این صورت خداوند را در همه حال ، پروردگاری کریم خواهی یافت .

اگر نزد خداوند تعالی ، عبادتی برتر از شکر ، که بندگان مخلص به جای می آورند ، وجود داشت ، خداوند از آن سخن می گفت ؛ امّا چون عبادتی برتر از آن یافت نمی شود پس خداوند عبادت شکر را وبه جای آورندگانش را مورد عنایت خاص قرار داده ، فرموده : (واندک اند بندگان شکر گزار من ) .

وشکر کامل آن است که به زبان نهان وخالص برای خداوند عزّ وجلّ اعتراف کنی که بر کم ترین درجه شکر گذاری نیز قادر نیستی ، چه توفیق یافتن بر شکر ، خود نعمتی است دیگر که باید بر آن نیز شکر کرد واین نعمت وجودش بسی بزرگ تر وعزیزتر از نعمتی است که برای آن توفیق شکر یافته ای ، در حالی که در

دریای نعمات خداوند غرق گشته واز درک غایت شکرش عاجز وقاصری .

بنده کجا می تواند شکر نعمت خدای را به جای آورد وکی می تواند لطفش با لطف خدای بزرگ برابری کند ؟ ! در حالی که بنده ، ناتوانی است که هیچ توانی ندارد مگر به مدد الهی خدای تعالی از طاعت وعبادت بنده ، بی نیاز است . او بر افزون نمودن نعمت ها تا ابد تواناست . پس از این روی ، خدای را بنده ا شاکر باش تا در اثر شکرگزاری شگفتی (عنایت های شگفت ) ببینی .

آداب لباس