مصباح الشریعه صفحه 150

خدای عزّ وجلّ فرماید :

(آن گاه که آن [بهتان ] را از زبان یکدیگر می گرفتند وبا زبان های خود چیزی را که بدان علم نداشتید ، می گفتید ، ومی پنداشتید که کاری سهل وساده است ، با وجود این که آن [امر] نزد خداوند بس بزرگ بود) .

ومادام که می توانی در غیبت وحضور مردم سخن نیک بگویی ، جز آن مکن که خدای تعالی می فرماید : (با مردم به نیکی سخن بگویید) .

وبدان که خداوند تعالی برای پیامبرش اصحابی را برگزید ، وآنان را به بزرگ ترین وجه ممکن گرامی داشت ولباس تاءیید ویاری واستقامت بر قامتشان پوشاند تا در خوشی وناخوشی ، پیامبر (ص ) را همراهی کنند وزبان پیامبرش را به ذکر فضایل ومناقب وکراماتشان گویا کرد .

محبت آنان را در دل جای بده وفضیلتشان را ذکر کن واز همنشینی با اهل بدعت پرهیز کن ؛ زیرا همنشینی با آنان در قلب ، کفر پنهانی وگمراهیِ آشکار برویاند .

اگر فضیلت بعضی از صحابه بر تو مشتبه گردید ، آن را به (عالِم غیب ) واگذار وچنین گوی : :

خدایا ! هر کس را که تو وپیامبرت دوست می دارید ، دوست

می دارم واز هر کس که تو وپیامبرت از او تنّفر وبغض دارید بیزارم . بدان که بیش از این بر کسی تکلیف نشده است .

حرمت مسلمانان

الباب السّبعون : (فی حرمه المسلمین )