- مقدّمه 1
- بیان 4
- احکام 6
- رعایت 8
- نیّت 10
- یاد خدا 12
- شکر 14
- آداب لباس 15
- آداب مسواک 17
- مستراح 20
- طهارت 21
- آداب خارج شدن از خانه 23
- آداب داخل شدن به مسجد 25
- آداب شروع نماز 27
- آداب قرائت قرآن 29
- آداب رکوع 31
- آداب سجود 33
- آداب سلام 36
- آداب دعا 38
- آداب روزه 42
- آداب زکات 44
- آداب حجّ 46
- سلامتی 48
- عزلت گزیدن 50
- آداب عبادت 52
- اندیشه وتفکّر 54
- خموشی 56
- آسایش وراحتی 58
- قناعت 60
- حرص وآز 61
- زهد 63
- نکوهش دنیا 65
- ورع 66
- عبرت 67
- تکلّف 69
- غرور 71
- صفات منافق 72
- عقل وهوی 74
- وسوسه 76
- خودپسندی 78
- آداب خوردن 79
- فرو پوشیدن چشم 81
- آداب راه رفتن 83
- آداب خوابیدن 85
- معاشرت 88
- کلام وگفتار 90
- ستایش ونکوهش 93
- مراء وجدل 95
- غیبت 97
- ریا وتظاهر 101
- حسادت 102
- طمع 104
- سخاوت 106
- ستاندن وبخشیدن 108
- آداب برادری 110
- مشورت 112
- بردباری 114
- تواضع وفروتنی 116
- اقتدا 118
- عفو 122
- خوی خوش 125
- علم ودانش 126
- فتوا دادن 129
- امر به معروف ونهی از منکر 131
- خداترسی 133
- آفت قاریان قرآن 136
- حقّ وباطل 139
- شناخت پیامبران 141
- شناخت امامان وصحابه 143
- حرمت مسلمانان 150
- نیکی به والدین 152
- پند ونصحیت 153
- وصیّت 156
- صدق وراستی 160
- توکّل 163
- اخلاص 167
- جهل ونادانی 168
- احترام به برادران مؤ من 170
- توبه وانابت 172
- جهاد وریاضت 174
- فساد 177
- تقوا 179
- یاد مرگ 181
- حساب 184
- حسن ظنّ 186
- واگذاری امور به خداوند 188
- یقین 190
- بیم وامید 193
- رضا 196
- بلا 198
- صبر 200
- حزن واندوه 203
- شرم وحیا 204
- دعوی وادّعا 206
- معرفت 208
- محبّت خداوند 209
- محبّت وعشق به خدا 211
- شوق 213
- حکمت 215
- حقیقت عبودیّت 217
- پی نوشتها 225
کتابی که پیش رو دارید ، بدون تردید از بهترین وجامع ترین کتب شیعه است که از مضامین بلند وپرمحتوا برخوردار ومطالب ورهنمودهای ارزشمند آن از حوزه وحی نشاءت گرفته است ومی تواند راه گشای انسان وچراغ هدایت او وبهترین زاد وتوشه برای دنیا وآخرت ، و وسیله ای برای سیر سالک وعارف به سوی
معبود باشد .
این کتاب همواره مورد توجه بسیاری از بزرگان وعالمان دین بوده وآنان ضمن توصیه به انجام دستورات آن ، خود نیز عامل به آن بوده اند .
عده ای از بزرگان وپرچم داران تشیع ، نظریه های درباره این کتاب عرضه کرده اند که در آن نهایت آن را پذیرفته وعمل به آن را مایه قرب الهی دانسته اند ، چرا که غالب آن چه در این کتاب آم ده با بیان شریعت مطابقت دارد . در این جا توجه شما را به نظریات چند تن از این بزرگان جلب می کنیم :
سید جلیل القدر وعلامه زاهد وصاحب مقامات وکرامات ، علی بن طاووس (ره ) در فصل هفتم از باب ششم کتاب پرقیمت اءمان الا حضار فرموده است : (مسافر با خود کتاب مصباح الشریعه ومفتاح الحقیقه بردارد ، زیرا که آن کتابی است لطیف وشریف ، که راه ورسم سیر و سلوک به سوی خدا را برای سالکان معرفی می کند وروش اقبال وروی آوردن به خدا را به انسان یاد می دهد . )
یکی از بزرگان که این کتاب را قبول داشته وبه خود تردید راه نداده ، عالم ربانی وفقیه بزرگوار ، شهید ثانی است که اخبار آن را از حضرت صادق (ع ) دانسته است .
از دیگر علما که به این کتاب پرقیمت به دیده احترام نگریسته ، محقّق بزرگ ومحدّث عظیم القدر وعارف جلیل ، مرحوم ملامحسن فیض کاشانی (ره ) است که آن را معتبر دانسته ودر این مورد شک وشبهه ای ندارد . وی در کتاب محجه البیضاء به بعضی نکات مصباح الشریعه اشاره نموده است
.
عالم ربانی علاّمه ملاّمهدی نراقی (ره ) از دیگر کسانی است که کتاب مصباح الشریعه را معتبر می داند وبه نکات اخلاقی آن در کتاب جامع السعادات اشاره کرده است .
مرجع بزرگ تشیع ، حضرت امام خمینی (ره ) در کتاب اسرار الصلوه وآداب الصلوه خود ، به نکات عبادی آن اشاره نموده است .