مصباح الشریعه صفحه 33

وپشت خود را در هنگام رکوع مساوی بدار (به گونه ای که اگر قطره آبی بر پشت تو بریزند ، همان جا بماند) تا حقّ رکوع را به جای آوری ، وبه خاطر بگذران که این رکوع را به مددویاری خداوند انجام

می دهی ، نه به نیرو وقدرت خود . وقلب خویش را از وسوسه وفریب شیطان دور کن (که مبادا آن دیو لعین تو را وسوسه کند وبه فریب او فخری به هم رسانی ) چرا که مراتب بندگان نزد معبود ، به قدر تواضع وفروتنی است . هر که را عجز وانکسار بیش تر است ، منزلت ومقامش نزد خدای تعالی بیش تر خواهد بود . وراه بردن به خضوع وخشوع ، به قدر راه بردن به عظمت وبزرگواری خداوند عالم است ، که هر قدر راه بردن به عظمت او بیش تر باشد ، اعتراف به عجز وناتوانی تو بیش تر خواهد بود؛ واین میسّر نیست ، مگر به راه بردن به شگفتی های آفرینش .

آداب سجود

الباب السّادس عشر : (فی السّجود)

قال الصّادق علیه السّلام :

ما خسر واللّه من اتی بحقیقه السّجود ولوکان فی العمر مرّه واحده ، وما افلح من خلا بربّه فی مثل ذلک الحال شبیها بمخادع لنفسه غافل لاه عمّا اعدّ اللّه للسّاجدین من البشر العاجل وراحه الاجل .

ولا بعد عن اللّه تعالی ابدا من احسن تقرّبه فی السّجود ، ولا قرب الیه ابدا من اساء ادبه وضیّع حرمته ویتعلّق قلبه بسواه [فی حال السّجود] . فاسجد سجود متواضع للّه ذلیل علم انّه خلق من تراب یطاءه الخلق وانّه اتّخذک من نطفه یستذرها کلّ احد ، وکوّن ولم یکن .

وقد جعل اللّه معنی السّجود سبب التّقرّب الیه بالقلب والسّرّ والرّوح ، فمن قرب منه بعد عن غیره . الاتری

فی الظّاهر انّه لا یستوی حال السّجود الاّ بالتّواری عن جمیع الاشیاء ، والاحتجاب عن کلّ ما تراه العیون ، کذلک اراد

اللّه تعالی الامر الباطن .