مصباح الشریعه صفحه 36

فکن للّه عبدا شکورا بالقول والدّعوی وصل صدق لسانک بصفاء سرّک فانّه خلقک ، فعزّ وجلّ ان تکون اراده ومشیّه لاحد الاّ بسابق ارادته ومشیّته . فاستعمل العبودیّه فی الرّضا بحکمته ، والعباده فی اداء اوامره . وقد امرک بالصّلاه علی نبیّه محمّد صلّی اللّه علیه وآله : فاوصل صلاته بصلاته وطاعته بطاعته وشهادته بشهادته ، وانظر ان لا یفوتک برکات معرفه حرمته فتحرم عن فائده صلاته وامره بالاستغفار لک والشّفاعه فیک ، ان اتیت بالواجب فی الامر والنّهی والسّنن والاداب . وتعلّم جلیل مرتبته عند اللّه عزّ وجلّ .

باب هفدهم : (آداب تشهّد)

امام صادق (ع ) فرمود :

تشهد ثنای بر خداوند است . پس در نهان خود بنده او باش ودر فعل وعمل خضوع ورز ، همچنان که با زبان وادعا بنده اویی . ودرستی گفتارت را با صفای باطنی پیوند ده وبا همه وجود سر بندگی در برابر او فرو دار ، چرا که او تو را بنده آفرید وستور داده تا با قلب وزبان واعضای بدنت عبادتش کنی تا بدین وسیله ، ربوبیّت او وبندگی خود را محقّق داری . وبدان که سرنوشت آفریدگان به دست اوست . آنان را نفسی ولحظه ای نیست ، مگر آن که در ید قدرت ومشیّت اوست ، وآنان را از انجام کم ترین چیز در حیطه قدرت او عاجزند

، مگر آن که به اذن ومشیّت واراده او باشد .

خدای تعالی فرماید : (وپروردگار تو هر چه را بخواهد می آفریند وبر می گزیند وآنان اختیاری ندارند . منزّه است خدا واز آنچه [با او] شریک می گردانند ، برتر است ) .

پس برای خدا بنده ای باش که با زبان وادعا وعمل ، او را شاکر است وزبان صادق خود را به صفای باطن پیوند بده چه او خالق توست . او عزیزتر وجلیل تر از آن است که کسی جز او را اراده ومشیتی باشد ویا بر اراده او سبقت جوید . پس عبودیت خویش را در رضامندی به حکمتش وبندگی در عبادت او به کار گیر تا اوامرش را ادا نمایی .

او تو را امر فرموده که بر حبیبش ، پیامبر خدا محمّد (ص ) درود فرستی ؛ پس نماز برای خداوند را با درود بر او مقارن کن واطاعت از خدا را با اطاعت از او وگواهی بر وجود خدا را با گواهی بر رسالت پیامبر (ص ) همراه کن ، ومراقب باش از برکت های شناخت پیامبر (ص ) بی نصیب نمانی ؛ چرا که اگر چنین باشد ، از استغفار وشفاعت او که به امر پروردگار بزرگ است محروم خواهی بود واین حاصل نخواهد شد مگر با رعایت فرمان خدا وسنت پیامبر (ص ) . پس بدان که نباید از شناختن قدر ومنزلت آن گرامی نزد خداوند غافل شوی .

آداب سلام

الباب الثّامن عشر : (فی السّلام )