مصباح الشریعه صفحه 38

وچنانچه بخواهی سلام را در همان جا که باید به کار بری ومعنای واقعی

اش را ادا کنی ، باید از خدا بترسی ودین ، قلب وعقلت را سالم نگه داری وآن را به ظلم وتاریکی گناهان آلوده نکنی وفرشتگان حافظ خویش (کرام الکاتبین ) را با کردار بد ناراحت وملول واز خود بیزار نکنی ، سپس دوستت ودشمنت از تو نرنجد؛ چرا که اگر نزدیکان از دستش در امان نباشند ، آن که از دورتر است مسلّما از دست او در امان نخواهد بود .

پس کسی که سلام را در این مواضع مراعات نکند ، نه سلامش فایده ای دارد ونه تسلیمش . او در سلامش کاذب است ، اگر چه خلق را بسیار سلام گوید .

وباید بدانی که مردمان همواره دستخوش آزمون اند یا در دام محنت گرفتارند . آن که به نعمت آزمون شود ، باید شکر نعمت گوید وآن که به سختی دچار است ، باید صبر پیشه سازد . بدان که کرامت در بندگی خدا وخواری در نافرمانی از اوامر اوست وراهی به رضوان ورحمت خداوند نباشد ، جز به مدد فضل وبخشش او؛ وهیچ وسیله ای برای دست یابی به طاعتش ، جز به واسطه توفیق الهی فراهم نگردد وهیچ شفیعی در پیشگاهش نیست ، جز به اذن ورحمتش .

آداب دعا

الباب التّاسع عشر : (فی الدّعاء)

قال الصّادق علیه السّلام :

احفظ آداب الدّعاء وانظر من تدعو ، وکیف تدعو ، ولماذا تدعو ؟ وحقّق عظمه اللّه وکبریاءه ، وعاین بقلبک علمه بما فی ضمیرک واطّلاعه علی سرّک ، وما تکنّ فیه من الحقّ والباطل . واعرف طرق نجاتک وهلاکک کیلا تدعو اللّه تعالی بشی ء عسی فیه هلاکک وانت تظنّ انّ فیه نجاتک .

قال

اللّه تعالی : (ویدع الانسان بالشّرّ دعاءه بالخیر وکان الانسان عجولا) . (15)