مصباح الشریعه صفحه 54

را از ریا وباطن خویش را از قساوت خالص گردان ، زیرا پیامبر (ص ) فرمود : نماز گزار ، با پروردگارش در حال مناجات است .

پس ، از آن کسی که بر باطنت آگاه است وبه نجوا وآنچه در درونت می گذرد ، عالم است ، حیا کن وچنان باش که تو را به آنچه فرا خوانده وبه سویش دعوت کرده است ، مشغول ببیند .

پیشینیان همواره فاصله میان دو فریضه را به اصلاح امور آن ها مانند اوراد واذکار و . . . . مشغول بودند ، ولی امروز امر بدین گونه است که برای دست یابی به فضایل ، فرایض ترک می شوند . چگونه می توان جسدی بدون روح داشت واز آن ، چونان زندگان ، بهره برد ؟ !

علی بن الحسین (ع ) فرمود : در شگفتم از طالب فضیلت ، که برترین فضیلت ها را که همانا فرایض است ، ترک کند ونپیمودن راه حق ونادیده گرفتن نعمت بندگی ، که خدا آن را بر او ارزانی داشت ، به سبب محروم بودن از شناخت امر الهی است .

اندیشه وتفکّر

الباب السّادس والعشرون : (فی التّفکّر)

قال الصّادق علیه السّلام :

اعتبر بما مضی من الدّنیا ، هل بقی علی احد ، هل احد فیها باق من الشّریف والوضیع والغنیّ والفقیر والولیّ والعدوّ ؟

فکذلک مالم یاءت منها ، بما مضی اشبه من الماء بالماء .

قال رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله : کفی بالموت واعظا ، وبالعقل دلیلا وبالتّقوی زادا وبالعباده شغلا وباللّه مؤ نسا وبالقرآن بیانا .