مصباح الشریعه صفحه 72

باب سی وششم : (نکوهش غرور)

امام صادق (ع ) فرمود : مغرور ، دنیا مسیکن است ودر آخرت زیانکار؛ زیرا او کالای نیک را به کالایی پست می فروشد . از خویش مغرور مشووفریب مخور که چه بسا به مال وسلامتی بدن خویش مغرور باشی به این امید که باقی می مانی . وچه بسا به عمر طولانی وفرزندان ویاران خود مغرور می شوی به این امید که به واسطه شان موفق ورستگار شوی . وچه بسا به حال (توانایی ودارایی ) واصل ونسب ودست یابی ات به آرزو وهوایت مغروری وگمان می کنی که صادقی وراه درست رفته ای . چه بسا مغروری که مردم پشیمانی ات را در کوتاهی عبادت می نگرد وخدای متعال در قلبت خلاف آن (تو را از عبادت خشنود) ببیند . وچه بسا خویش را در عبادت به تکلّف وتظاهر اندازی ، در حالی که خداوند طالب اخلاص است . وچه بسا به دانش ونیاکان خویش افتخار کنی ، در حالی که از نهفته ها وعیب های درون ات غافلی وخدای تعالی از آن آگاه است . وچه بسا به این توّهم افتی که خدای را می خوانی وحال آن که غیر او را می خوانی

. وچه بسا خود را خیرخواه مردم بدانی وحال آن که تو با این کار می خواهی آنها به سوی تو مایل شوند . وچه بسا خویش را مذمّت می کنی ، ولی در حقیقت خویش را می ستایی .

بدان که هیچ گاه از ظلمات غرور وآرزوها خارج نمی شود ، مگر این که صادقانه نزد خداوند متعال انابه واظهار پشیمانی کنی وبه عیب خویش پی ببری وفریب کاری پنهان نفس خود را بشناسی ، چرا که در نهایت پوشیدگی است وبه جز تو نه خرد ونه دانش به آن دسترسی ندارد ودین وشریعت وپیشوایان هدایت ، آن را نمی پسندند .

اگر به حالی که در آنی ، راضی باشی وخود را مقصّر ندانی ، هیچ کس به وسیله علم وعمل چون تو بدبخت نیست وعمرش روی به تباهی باشد ودر نتیجه ، حسرت روز قیامت را برای خویش فراهم آورده ای .

صفات منافق

الباب السّابع والثّلاثون : (فی المنافق )

قال الصّادق علیه السّلام :

المنافق قد رضی ببعده عن رحمه اللّه تعالی ، لانّه یاءتی باعماله الظّاهره شبیها بالشّریعه ، وهؤ لاه لاغ باغ بالقلب عن حقّها ، مستهزی فیها .

وعلامه النّفاق قلّه المبالاه بالکذب والخیانه والوقاحه والدّعوی بلا معنی ، واستحانه العین ، والسّفه وقلّه الحیاء ، و استصغار المعاصی واستیضاع ارباب الدّین ، واستخفاف المصائب فی الدّین ، والکبر وحبّ المدح ، والحسد ، وایثار الدّنیا علی الاخره ، والشّرّ علی الخیر ، والحثّ علی النّمیمه . وحبّ اللّهو ومعونه اهل الفسق ، ومعونه اهل البغی ، والتّخلف عن الخیرات ، وتنقّص اهلها ، واستحسان ما یفعله من سوء ، واستقباح ما یفعله غیره