مصباح الشریعه صفحه 88

وکسی که پس از فراغت از ادای فرایض وسنن وحقوق واجب ، بخوابد ، خفتن او پسندیده باشد ومن نمی بینم که مردمان زمان ما ، چیزی از این خصال را دارا باشند ، که آنان را از [زیان وضرر] خواب درامان بدارد ، زیرا این مردم ، رعایت دین را ترک گفته ومراقبت احوال خویش را رها کرده وبه بی راهه رفته اند .

چنانچه بنده بکوشد تا از سخن گفتن خودداری کند ، چگونه می تواند از شنیدن نیز خودداری کند؛ مگر به آنچه که او را از شنیدن مانع شود ، وخواب ، وسیله ای است که در این راه می توان از آن بهره جست .

خدای تعالی فرماید : (به درستی که از گوش ، چشم وقلب بازخواست می کنیم ) .

در خواب بسیار ، آفات وضررهایی است . بسیاری خواب ، از بسیار نوشیدن است وبسیاری نوشیدن از پرخوری است ، واین دو ، نفس را سنگین می کنند وقلب را از

تفکّر وخشوع وفرمان برداری از حق تعالی باز می دارند .

هر بار که می خوابی ، آن را خواب آخر خویش بدان وخدای تعالی را به قلب وزبان یاد کن واز آگاهی او بر نهانت بترس واز روزه ونماز استعانت جوی .

بدان که چون بیدار شوی ، شیطان تو را می گوید : بخواب ، که تو را شبی بلند در پیش است .

شیطان بر آن است تا وقت مناجات با خداوند وعرض حال بر آن بنده نواز را از تو بستاند .

هیچ گاه از طلب غفران در سحرها غافل مباش ، چرا که بندگان قانت را در سحرها شوقی دیگر است .

معاشرت