عبرت های ماندگار صفحه 11

بسیار است و از چنین کمکی معذوریم. وقتی زمان برداشت محصول فرا رسید برای آنکه فقرا به سراغ آنها نیایند صبح تاریکی را انتخاب کردند تا به دور از چشم آنها غلات را جمع آوری کنند. صبح زود برخاستند و به اتفاق یکدیگر به باغ رفتند و مشاهده کردند آتش، باغ و غلاّت را سوزانده است. ناگاه متوجه شدند که نیّت بد آنها در پرداختن حق مستمندان سبب عذاب آنها گردیده است. برادر میان سال گفت: ای برادران! چرا در حق بینوایان نیت بدی داشتید؟ چرا تسبیح خدا نگفتید؟

گفتند پروردگار ما از هر عیبی منزه است و ما از ستمکارانیم. و بعضی یکدیگر را ملامت می کردند و می گفتند: وای بر ما، ما طغیان کردیم امّا باشد که خداوند توبه ما را بپذیرد و بهتر از آنچه داشتیم رابه ما عطا فرماید، ما به رحمت او امیدواریم.

از آنجائی که توبه کردند و نیت آنها این بود که اگر برخوردار گردند به فقرا کمک کنند خداوند بوستانی بهتر از آنچه داشتند را به آنها عطا فرمود که انگور آن شهرت یافت.(1)

8 نتیجه توهین به علمای ربّانی

روزی شیخ انصاری با جمعی از همراهان خود عازم کربلا شد. به هنگام برگشت از راه «تویرج» به کشتی نشستند و آخرِ کشتی را اجاره