عبرت های ماندگار صفحه 57

خود مراعات کنید، این کتاب خداست که بین ما و شما حکم می کند.

امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: خدایا تو می دانی آنها کتاب تو را در نظر ندارند تو خود بین ما و آنها حکم کن.

آن گاه فرمود: ای لشکر مسلمین بدانید که اهل شام خود را مغلوب شما دیدند و بر جان خود ترسیدند، توسلشان به قرآن از مکر و حیله آنهاست. من همه روزه آنها را به کتاب خدا دعوت می کردم و اجابت نمی کردند، من به اجرای قرآن اولی هستم و معاویه و عمروعاص مطیع قرآن نیستند.

ناگاه اشعث بن قیس کندی با 20 هزار نفر از میان لشکر امیرالمؤمنین علیه السلام حرکت کردند و در حالی که پیشانی های آنها از زیادی سجده پینه بسته بود و بعضی از آنها حافظ قرآن بودند فریاد زدند: یاعلی! اهل شام را اجابت کن تا خدا و قرآن حاکم باشد و گرنه تو را به قتل می رسانیم همان گونه که عثمان بن عفان را کشتیم و یا دست بسته تو را تسلیم دشمن خواهیم کرد.

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وای بر تو ای اشعث این گونه سخن نگو و در بین مسلمانان اختلاف نینداز. سزاوار نیست کسی مرا به قرآن فرا خواند، قصد معاویه و اصحابش کتاب خدا نیست بلکه منظور آنها فرار از دست مسلمانان است و قرآن را بهانه قرار داده اند. بدانید هر کس از من اطاعت کند اهل بهشت است و هر کس مخالفت کند