عبرت های ماندگار صفحه 77

آبلیموی مخلوط با دوغ را می فروختم و از این راه به سرمایه کلانی دست یافتم و در میان صنف خوϙŠبه سرمایه داری بزرگ مشهور شدم تا آنکه به بیماری مبتلا گردیدم و هر چه داشتم فروختم و دیگر چیزی برایم باقی نماند جز کالایی که گفتم آن را هم بفروشند تا خرج کنم و یا سالم شوم یا بمیرم.(1)

49 فقر یا ثروت

در سوره توبه آیه 75 آمده است: «و از آنها کسانی است که با خدا پیمان بست که اگر از فضل خود به ما بدهد زکات آن را پرداخت خواهیم کرد و از نیکوکاران خواهیم بود امّا وقتی خداوند از فضل خود به آنها عطا کرد بخل ورزیدند و پشت کردند».

این آیه درباره ثعلبه بن حاطب نازل شده است. او به پیامبرصلی الله علیه وآله عرض کرد از خدا بخواه که به من مالی عطا کند.

حضرت فرمود: ای ثعلبه! مال کمی که شکر آن را بجا آوری بهتر از مال فراوانی است که توان شکرگزاری آن را نداری. آیا رسول خدا اسوه تو نیست؟ به خدایی که جان من در دست قدرت اوست اگر بخواهم کوه ها برای من طلا و نقره گردد این چنین خواهد شد. امّا ثعلبه دوباره عرض کرد: یا رسول اللَّه! از خداوند بخواه به من مالی عطا کند. قسم به کسی که تو را به حق برگزید اگر خداوند مالی به من دهد حق هر صاحب حقی را به او خواهم داد.