عبرت های ماندگار صفحه 80

نکنی رسالت خود را انجام نداده ای و خداوند تو را از مردم حفظ می کند. خداوند کافران را هدایت نمی کند.

وقتی پیامبرصلی الله علیه وآله این سخن را از جبرئیل شنید به مردم گفت شتر مرا بخوابانید به خدا قسم از این مکان نمی گذرم تا این که رسالت پروردگارم را ابلاغ کنم. آن گاه دستور داد منبری از جهاز شترها به وجود آوردند و بر بالای آن رفت و علی علیه السلام را هم با خود برد و خطبه بلیغی ایراد کرد، و مردم را مورد موعظه و نهی از گناه قرار داد سپس فرمود:

ای مردم! آیا من از شما به خود شما اولی نیستم؟ همه گفتند: بله یا رسول اللَّه. آن گاه فرمود: برخیز یا علی. علی علیه السلام برخاست و رسول خداصلی الله علیه وآله دست او را گرفت و به طور کامل بالا برد و فرمود: بدانید که «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلیٌّ مَولاهُ...» (هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست) خدایا دوست بدار کسی را که او را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که با او دشمنی می کند، و یاری نما کسی را که او را یاری می کند و خوار گردان کسی را که او را خوار می گرداند. سپس از منبر پایین آمد و اصحاب رسول خداصلی الله علیه وآله نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمدند و ولایت او را تهنیت گفتند. و اتفاقاً اولین نفری که به او تهنیت گفت عمربن الخطاب بود که گفت: «یا عَلی