در محضر آیت الله العظمی بهجت صفحه 67

الصلاه معراج المؤ من (208)

نماز، معراج و نردبان ترقی مؤ من است.

هم چنین در روایت داریم:

لو یعلم المصلی ما یغشاه من جلال الله، ما انفتل من صلاته. (209)

اگر نمازگزار می دانست که از جلال الهی چه اندازه او را فرا می گیرد، هرگز از نماز روی بر نمی گرداند.

و نیز از حدیث: کل شی ء من عملک تبع لصلاتک؛ (210) (تمام اعمال تو در قبول یا رد تابع نمازت می باشد.) معلوم می شود که نماز از همه ی اعمال عبادی بالاتر است؛ اما از حدیث لم یناد بشی ء کما نودی بالولایه (211)؛ (به هیچ چیز به اندازه ی ولایت فرا خوانده نشده است.) استفاده می شود که ولایت از بین عبادات خمس (212) از همه بالاتر است، علت آن چیست؟ آیا به اعتبار این که ولایت از عقاید و اصول است؟ و صلاه فرعیت دارد؟ یا به اعتبار تلازم ولایت است با آن چه مؤ من نمازگزار در نمازها تحصیل می کند؟

134 سی سال است منتظر مرگ هستم!

ملایکه قوتشان (213) تسبیح است. (214) ما انبیا و اولیا - علیهم السلام - و ملایکه را نمی شناسیم، چنان که خدا را نمی شناسیم؛ زیرا خیلی از ما دورند؛ ولی علما را چه می گویید که در کنارشان هستیم و حالاتشان را از نزدیک مشاهده می کنیم؟!

دم آخر زندگی طبیب بالای سر آخوند ملا فتح علی آوردند، ایشان آهسته به اطرافیان گفت: که کار گذشته است. حضار با همدیگر نجوا (215) می کردند که آخوند - رحمه الله نفهمد، ولی ایشان به آن

ها فرمود: بگویید، طبیب چه گفته است؟ بنده سی سال است منتظرش هستم! (216)