در محضر آیت الله العظمی بهجت صفحه 94

اجر و پاداش معلم مانند کسی است که با زحمت به قله ی کوهی بالا رود و در آن جا یک گونی طلا به دست آورد. (286)

کارهایی که ایشان نموده و یا دستور داده انجام شود نیز عجیب است، از جمله وصیت آن حضرت به این که علی - علیه السلام - او را از روی پیراهن غسل بدهد، و شبانه دفن کند، و افراد مشخص در تشییع جنازه ی او حاضر نشوند، (287) و نیز دستور ساختن تابوت تا به هیچ وجه بدنش معلوم نشود، (288) و نیز درست کردن تسبیح سی و چهار، یا صد دانه ای، تا درحال اشتغال به کارهای خانه، به راحتی ذکر بگوید. (289) هم چنین مثل شیر، جواب ابی بکر را داد که:

اترث اباک و لا ارث ابی؟ این انت من قوله تعالی: (و ورث سلیمن داود). (290) (291)

آیا تو از پدرت ارث می بری و من نمی برم؟ پس معنای این آیه ی شریفه که سلیمان از داوود - علیهم السلام - ارث برد، چه می شود؟

181 فدک از آن فاطمه - علیها السلام - بود

سئوال: آیا از جمله ی کانت فی ایدینافدک. (292) (فدک در دست ما بود.) استفاده می شود که ی د اهل بیت - علیهم السلام - اماره ی ملکیت آن هاست؟

جواب: این جمله

می رساند که ی د طرف مقابل ید عدوانی است و آن را به زور از اهل بیت - علیهم السلام - گرفته اند، اما ملکیت آن ها از جای دیگر و با ادله ی دیگر ثابت می شود، علاوه، مود اتفاق فریقین است که فدک دست اهل بیت - علیهم السلام - بوده است. آیا باید از اهل تورات و انجیل پرسید که انبیا - علیهم السلام - ارث می برند، و یا خیر؟!

با این حال، عامه می گویند که حضرت رسول - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمود:

انا معاشر الانبیا لا نورث. (293)