جلوه های رحمت الهی صفحه 98

و حقیقت الهی قرآن شریف قبل از تنزل به منازل خلقیه و تطور به اطوار فعلیه از شؤون ذاتیه و حقایق علمیه در حضرت واحدیت است و آن حقیقت « کلام نفسی » است که مقارنت ذاتیه در حضرات اسمائیه است .

و این حقیقت برای احدی حاصل نشود به علوم سهمیه و نه به معارف قلبیه و نه به مکاشفه غیبیه مگر به مکاشفه تامّه الهیه برای ذات مبارک نبی ختمی مرتبت در محفل انس قٰابَ قَوْسَیْنِ (1) بلکه در خلوتگاه سرّ مقام أَوْ أَدْنیٰ (2) و دست آمال عائله بشریه از آن کوتاه است مگر خُلّص از اولیاء اللّٰه که به حسب انوار معنویه و حقایق الهیه با روحانیت آن ذات مقدس مشترک و به واسطه تبعیت تامّه فانی در آن حضرت شدند که علوم مکاشفه را بالوراثه از آن حضرت تلقی کنند و حقیقت قرآن به همان نورانیت و کمال که در قلب مبارک آن حضرت تجلی کند به قلوب آنان منعکس شود ، بدون تنزل به منازل و تطور به اطوار و آن قرآن بی تغییر است و از کتاب وحی الهی کسی که تحمل این قرآن را دارد وجود شریف ولی اللّٰه مطلق علی بن ابی طالب علیه السلام است .

و سایرین نتوانند این حقیقت را دریابند مگر با تنزل از مقام غیب به موطن شهادت و تطور به اطوار ملکیّه و تکسّی به کسوت الفاظ و حروف دنیاویه (3) .

1- 1) - نجم ( 53 ) : 9 .
2- 2) - نجم ( 53 ) : 9 .
3- 3) - آداب الصلاه : 180 - 181 .