حلیه المتقین صفحه 405

در حدیث معتبر از ابی عمرو منقول است که گفت: دیدم حضرت صادق علیه السلام را که جامه ای گنده پوشیده بودند و بیلی در دست داشتند و در باغ خود کار می کردند و عرق از پشت مبارکش می ریخت. گفتم: فدای تو شوم! بده من کار کنم. فرمود: دوست می دارم که آدمی آزار بکشد از آفتاب برای طلب معیشت.

در حدیث معتبر دیگر از آن حضرت منقول است: شش خصلت است که مؤمن با آن ها منتفع می شود بعد از مردن؛ فرزند صالحی که برای او استغفار کند، و مصحفی که از او بماند و تلاوت کنند، و چاهی که بکَند، و درختی که بکارد، و تصدق آبی که جاری کند، و سنّت نیکی که در میان مردم بگذارد که بعد از او مردم به آن عمل کنند.

در حدیث حسن از آن حضرت منقول است: هیچ چیز را آدمی بعد از مرگ خود نمی گذارد که بر او دشوارتر باشد از زر. راوی گفت که چه کند؟ فرمود: باغ و خانه بخرد.

در حدیث دیگر فرمود: در تورات نوشته است که هرکه زمین یا آب بفروشد و به عوض آن، زمین و آب دیگر نخرد، قیمتش باطل شود و منتفع نشود از آن.

فصل دوازدهم:آداب زراعت کردن و درخت کاشتن

به سند معتبر از امام جعفر صادق علیه السلام منقول است: چون حضرت آدم علیه السلام به زمین آمد محتاج به خوردن و آشامیدن شد. پس به جبرئیل شکایت کرد، جبرئیل گفت: زراعت بکن. آدم گفت: دعایی مرا تعلیم کن. جبرئیل علیه السلام گفت: بگو «اَللَّهُمَّ اکْفِنی مَؤُنَهَ الدُّنْیا وَکُلَّ هُوْلٍ دُوْنَ الْجَنَّهِ وَاَلْبِسْنِی الْعافِیَهَ حَتّی تُهَنِّئُنِی الْمَعِیشَهَ».

در حدیث حسن از حضرت صادق علیه السلام منقول است: چون خواهی زراعت کنی، یک کف از تخم را بگیر و رو به قبله بایست و بگو سه مرتبه: «اَفَرَاَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ، ءَاَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ اَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ» [واقعه / آیه 64-63]. پس بگو: «اَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ حَبَّاً مُبارَکَاً وَارْزُقْنا فیهِ السَّلامَهَ»، پس آن دانه را که در کف داری بپاش.

در روایت دیگر فرمود: چون دانه را بپاشی بگو: «اَللَّهُمَّ قَدْ بَذَرْتُ وَاَنْتَ الزّارِعُ، فَاجْعَلْهُ حَبّاً مُتَراکِباً».