- سخن ناشر 1
- فضیلت های اخلاقی و صفات عالی انسانی 6
- 1 - نقش فضایل اخلاقی وصفات برجسته انسانی 8
- 1 - بلندی همّت 25
- اشاره 37
- اخلاص در قرآن 41
- قسمت اول 43
- قسمت دوم 53
- توضیح 64
- مفهوم زهد 65
- اشاره 126
- اشاره 151
- مفهوم بردباری 151
- حلم در قرآن و روایات 153
- فروتنی در برابر خداوند 164
- توضیح 164
- فروتنی در برابر مؤمنان 165
- تواضع در برابر اولیای خداوند 165
- فضیلت فروتنی 166
- تواضع در برابر حقّ 166
- اشاره 195
- وفا به وعده 201
- اشاره 236
- توضیح 248
- قرآن و شکیبایی 252
- قسمت اول 258
- شکیبایی در روایات 258
- قسمت دوم 267
- اقسام صبر 275
- مفهوم توکّل 288
- توضیح 288
- قرآن و توکّل 290
- توکّل در روایات 294
- درجات توکّل 303
- اشاره 309
- توضیح 324
- قرآن و عدالت اجتماعی 328
- روایات و عدالت اجتماعی 330
- دادگری در خانواده 341
- اشاره 343
- قرآن و انفاق 346
- قسمت اول 350
- انفاق در روایات 350
- قسمت دوم 359
- فوائد صدقه و انفاق 362
- شرایط انفاق 365
- قسمت اول 383
- قسمت دوم 388
- ضدّ ارزش های اخلاقی و صفات ناپسند 400
- نقش صفات ناپسند در تخریب ارزش ها 402
- اشاره 410
- 1 - دروغ گویی 410
- مراتب دورغ گویی 420
- دروغ مصلحت آمیز 421
- کودک و دروغ گویی 422
- علل و عوامل دروغ گویی 424
- توضیح 428
- معنای غیبت 429
- نکوهش غیبت 431
- ترک غیبت 439
- انگیزه های درونی غیبت 440
- 1 - قساوت قلب 466
- تکبّر و غرور (1) 475
- تکبّر و غرور (2) 483
- تکبّر و غرور (3) 493
- قسمت اول 502
- قسمت دوم 511
- اشاره 516
- مفهوم حسد 516
- حسد در قرآن و روایات 517
- علل و اسباب حسد 532
- علاج حسد 534
- قسمت اول 560
- قسمت دوم 566
- توضیح 585
- اشاره 620
- عوامل و اسباب برافروخته شدن غضب 629
- راه های پیشگیری و کنترل خشم 630
- توضیح 638
- قرآن و ستمگری 639
- روایات و ظلم 643
- عوامل و ریشه های ستم 655
- عقده های روانی 657
- شهادت امام حسین علیه السلام و ستمگری 658
- ایام غیبت و ظلم جهانی 660
است در مواردی همانند نجات مسلمان از کشته شدن، رهایی از تجاوز به ناموس و پیشگیری از شرّ دشمنان و غیره واجب گردد.
دروغ مصلحت آمیز برای ممانعت از متوجه شدن ضرر جانی یا مالی به مؤمن و حفظ آبروی او، دروغ گویی برای اصلاح بین مؤمنین، دروغ گفتن مرد به همسر خود برای جلوگیری از بروز اختلاف در مواردی که قادر به برآورده نمودن خواسته های وی نیست، فریب دشمن در میدان جنگ و صحنه نبرد با دروغ گویی و به طور کلی دروغ گفتن در مواقع اضطرار و ناچاری از جمله مواردی است که در روایات معصومین علیهم السلام جایز شمرده شده است.
ناگفته نماند که تجویز دروغ گویی در امثال این موارد همانند تجویز خوردن مردار در مورد اضطرار است که باید به اندازه ضرورت بسنده نمود تا باعث جرأت بر ارتکاب این گناه بزرگ نگشته، دستاویزی برای مرتکب شدن آن در هر موضوع جزئی نگردد، بلکه تا جایی که ممکن است در موارد ضرورت نیز از دروغ صریح پرهیز نموده، با استفاده از کلمات متشابه و مناسب و انجام «توریه» (1) خود را به آن آلوده نسازد.
کودک و دروغ گویی
جای تأسف است که این بیماری هلاک کننده به بزرگسالان اختصاص نداشته، بسیاری از کودکان نیز به آن آلوده و گرفتار می شوند. بلکه گاهی چندان با آن مأنوس می گردند که از دروغ گویی لذّت می برند و از اینکه معاشران خود را با گفته های نادرست و غیر واقعی خود گمراه می سازند شاد گشته، به آن افتخار
1- 612. منظور از «توریه» آن است که انسان در مواردی که در تنگنا قرار گرفته، برای تن ندادن به دروغ و حفظ ظاهر، از کلماتی استفاده کند که طرف مقابل چیزی غیر از منظور گوینده استفاده نماید. البته این کار چندان آسان نبوده و به تمرین و تدبّر نیاز دارد.