- سخن ناشر 1
- فضیلت های اخلاقی و صفات عالی انسانی 6
- 1 - نقش فضایل اخلاقی وصفات برجسته انسانی 8
- 1 - بلندی همّت 25
- اشاره 37
- اخلاص در قرآن 41
- قسمت اول 43
- قسمت دوم 53
- توضیح 64
- مفهوم زهد 65
- اشاره 126
- مفهوم بردباری 151
- اشاره 151
- حلم در قرآن و روایات 153
- توضیح 164
- فروتنی در برابر خداوند 164
- فروتنی در برابر مؤمنان 165
- تواضع در برابر اولیای خداوند 165
- فضیلت فروتنی 166
- تواضع در برابر حقّ 166
- اشاره 195
- وفا به وعده 201
- اشاره 236
- توضیح 248
- قرآن و شکیبایی 252
- قسمت اول 258
- شکیبایی در روایات 258
- قسمت دوم 267
- اقسام صبر 275
- مفهوم توکّل 288
- توضیح 288
- قرآن و توکّل 290
- توکّل در روایات 294
- درجات توکّل 303
- اشاره 309
- توضیح 324
- قرآن و عدالت اجتماعی 328
- روایات و عدالت اجتماعی 330
- دادگری در خانواده 341
- اشاره 343
- قرآن و انفاق 346
- انفاق در روایات 350
- قسمت اول 350
- قسمت دوم 359
- فوائد صدقه و انفاق 362
- شرایط انفاق 365
- قسمت اول 383
- قسمت دوم 388
- ضدّ ارزش های اخلاقی و صفات ناپسند 400
- نقش صفات ناپسند در تخریب ارزش ها 402
- اشاره 410
- 1 - دروغ گویی 410
- مراتب دورغ گویی 420
- دروغ مصلحت آمیز 421
- کودک و دروغ گویی 422
- علل و عوامل دروغ گویی 424
- توضیح 428
- معنای غیبت 429
- نکوهش غیبت 431
- ترک غیبت 439
- انگیزه های درونی غیبت 440
- 1 - قساوت قلب 466
- تکبّر و غرور (1) 475
- تکبّر و غرور (2) 483
- تکبّر و غرور (3) 493
- قسمت اول 502
- قسمت دوم 511
- اشاره 516
- مفهوم حسد 516
- حسد در قرآن و روایات 517
- علل و اسباب حسد 532
- علاج حسد 534
- قسمت اول 560
- قسمت دوم 566
- توضیح 585
- اشاره 620
- عوامل و اسباب برافروخته شدن غضب 629
- راه های پیشگیری و کنترل خشم 630
- توضیح 638
- قرآن و ستمگری 639
- روایات و ظلم 643
- عوامل و ریشه های ستم 655
- عقده های روانی 657
- شهادت امام حسین علیه السلام و ستمگری 658
- ایام غیبت و ظلم جهانی 660
غافل از اینکه گناه عمل او به مراتب، دور کننده تر و زشت تر از نقص یا عیب یا لغزشی است که در دیگران دیده است. و البته شنونده نیز با دل دادن و گوش کردن به سخن او در تحقّق این گناه بسیار بزرگ سهیم بوده و عواقب هولناک آن گریبانگیر وی نیز خواهد بود.
غیبت گناهی بزرگ و بسیار زشت است که با سیر و سلوک و تهذیب نفس به هیچ وجه سازگاری نداشته، بلکه از بزرگ ترین موانع راه فضایل نفسانی و کمالات انسانی می باشد. نفس را تاریک، قلب را تیره و ارزش انسانی و شخصیت معنوی آدمی را پایمال می سازد.
این رذیله پلید و ناستوده که غالباً از ضعف ایمان و انحراف فکری گوینده از صراط مستقیم سرچشمه می گیرد، مسیر افکار شنونده غیبت را نیز از مجرای طبیعی خارج ساخته، پایه های دین محوری و ملکات پاک انسانی را تخریب، ارکان فضایل معنوی و سجایای ارزشی را متزلزل، و ریشه های فساد و تباهی را بارور می سازد.
غیبت از خطرناک ترین و شایع ترین آفات زبان است که ارتکاب آن به گونه ای فراگیر و رایج گردیده که قبح آن از نظرها محو شده و بسیاری از مردم حتی برخی از نیکان نیز به آن مبتلایند و در جلسات خود به راحتی غیبت کرده یا به آن گوش می دهند.
معنای غیبت
دانشمندان دینی با استفاده از روایات برای غیبت دو معنا یادآور شده اند:
غیبت آن است که نواقص و عیوبی را که آشکار نیست پشت سر مسلمان و در غیاب او بازگو نمایند.
امام صادق علیه السلام به این معنا اشاره نموده، می فرمایند: