- سخن ناشر 1
- فضیلت های اخلاقی و صفات عالی انسانی 6
- 1 - نقش فضایل اخلاقی وصفات برجسته انسانی 8
- 1 - بلندی همّت 25
- اشاره 37
- اخلاص در قرآن 41
- قسمت اول 43
- قسمت دوم 53
- توضیح 64
- مفهوم زهد 65
- اشاره 126
- اشاره 151
- مفهوم بردباری 151
- حلم در قرآن و روایات 153
- توضیح 164
- فروتنی در برابر خداوند 164
- فروتنی در برابر مؤمنان 165
- تواضع در برابر اولیای خداوند 165
- تواضع در برابر حقّ 166
- فضیلت فروتنی 166
- اشاره 195
- وفا به وعده 201
- اشاره 236
- توضیح 248
- قرآن و شکیبایی 252
- شکیبایی در روایات 258
- قسمت اول 258
- قسمت دوم 267
- اقسام صبر 275
- توضیح 288
- مفهوم توکّل 288
- قرآن و توکّل 290
- توکّل در روایات 294
- درجات توکّل 303
- اشاره 309
- توضیح 324
- قرآن و عدالت اجتماعی 328
- روایات و عدالت اجتماعی 330
- دادگری در خانواده 341
- اشاره 343
- قرآن و انفاق 346
- قسمت اول 350
- انفاق در روایات 350
- قسمت دوم 359
- فوائد صدقه و انفاق 362
- شرایط انفاق 365
- قسمت اول 383
- قسمت دوم 388
- ضدّ ارزش های اخلاقی و صفات ناپسند 400
- نقش صفات ناپسند در تخریب ارزش ها 402
- 1 - دروغ گویی 410
- اشاره 410
- مراتب دورغ گویی 420
- دروغ مصلحت آمیز 421
- کودک و دروغ گویی 422
- علل و عوامل دروغ گویی 424
- توضیح 428
- معنای غیبت 429
- نکوهش غیبت 431
- ترک غیبت 439
- انگیزه های درونی غیبت 440
- 1 - قساوت قلب 466
- تکبّر و غرور (1) 475
- تکبّر و غرور (2) 483
- تکبّر و غرور (3) 493
- قسمت اول 502
- قسمت دوم 511
- اشاره 516
- مفهوم حسد 516
- حسد در قرآن و روایات 517
- علل و اسباب حسد 532
- علاج حسد 534
- قسمت اول 560
- قسمت دوم 566
- توضیح 585
- اشاره 620
- عوامل و اسباب برافروخته شدن غضب 629
- راه های پیشگیری و کنترل خشم 630
- توضیح 638
- قرآن و ستمگری 639
- روایات و ظلم 643
- عوامل و ریشه های ستم 655
- عقده های روانی 657
- شهادت امام حسین علیه السلام و ستمگری 658
- ایام غیبت و ظلم جهانی 660
نخواهد بود تا آنکه (به دنیا) بی رغبت باشد، و زاهد نمی باشد تا آنکه دوراندیش باشد، و دوراندیش نیست تا آنکه عاقل باشد، و خردمند نباشد جز کسی که در باره خدا بیندیشد و تکالیفی را که از جانب او متوجه وی می باشد بجا آورد و برای عالم آخرت کوشا باشد.»
مفهوم زهد
زهد در لغت به معنای اظهار بی میلی نسبت به چیزی در اثر نداشتن رغبت درونی است. و در اصطلاح عالمان اخلاق عبارت است از روی گردانی از دنیا از روی میل و رغبت، با وجود امکان دسترسی به آن، و بسنده کردن به کم ترین حدّ از امور دنیوی و اکتفا نمودن به حدّ کفایت.
در بسیاری از روایات، زهد به معنای ترک دنیا معرفی گردیده است. در فرهنگ اسلام زهد به این معنا نیست که انسان از مال و منال دنیوی برخوردار نباشد، بلکه رکن اساسی و حقیقت زهد آن است که آدمی اسیر دنیا و مظاهر آن نگشته و در عین بهره مندی از آن، امیر و حاکم بر آن باشد.
زهد دل کندن از دنیا و پرهیز از آمال و آرزوهایی است که تعلّق به آن ها انسان را زمین گیر می سازد. زهد یک صفت روحی و حالتی روحانی است، و زاهد کسی است که به واسطه دلبستگی های اخروی و معنوی، به مظاهر مادی زندگی بی اعتنا است. پیوسته ساده زیستی را مشی خویش ساخته و از تجمّل گرایی و لذّت پرستی می پرهیزد.
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«اَلدُّنْیا أَصْغَرُ قَدْراً عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ أَنْبِیائِهِ وَ أَوْلِیائِهِ مِنْ أَنْ یفْرَحُوا بِشَی ءٍ مِنْها أَوْ یحْزَنُوا عَلَیهِ فَلا ینْبَغِی لِعالِمٍ وَ لا لِعاقِلٍ أَنْ یفْرَحَ بِعَرَضِ