کتابخانه بالقرآن

دانستنیهای پیامبر اکرم حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم صفحه 1142

صفحه 1142

لعنت شدگان که همان دروغ گویانند؛ خیال پردازان که همان متکبرانند؛ آنان که دشمنی برادران (دینی) را در دل دارند ولی هنگام دیدارشان خوش رویی می کنند؛ آنان که دعوت به سوی خدا و رسول را به کندی پذیرند ولی هرگاه به سوی شیطان دعوت شوند، می شتابند؛ آنان که هر گاه به مطامع دنیا می رسند آن را با قسمهایشان هر چند به ناحق باشد، برای خود حلال می شمارند؛ سخن چینان؛ آنان که بین دوستان (برادران دینی) تفرقه بیاندازند؛ و ستمکارانی که دیگران را ضعیف می کنند و پر لغزشند که خداوند عزّوجلّ آنها را ناپاک می داند.

هر گاه خداوند بنده ای را دشمن بدارد

482. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:

هر گاه خداوند بنده ای را دوست بدارد محبتش را در دل فرشتگان جای می دهد و هر گاه بنده ای را دشمن بدارد ابتدا کینه اش را در دل فرشتگان و سپس در دل آدمیان می اندازد.

483. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:

هر گاه خدا بخواهد بنده ای را هلاک کند، حیا را از او می گیرد. و هر گاه حیا را از او گرفت، مورد نفرت و دشمنی قرار می گیرد. و هر گاه منفور واقع شد، امانت از او گرفته می شود. و هر گاه امانت از او سلب شد، خیانت پیشه گشته و دیگران نیز به او خیانت می کنند و رحم از او برداشته می شود. و هر گاه رحم از او جدا شود، مطرود و ملعون می گردد

به طوری که طوق اسلام را از گردن او بردارند.

484. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:

هرگاه خدای تعالی بنده ای را دوست بدارد، جبرئیل را خواسته و می فرماید:

من فلانی را دوست دارم پس تو او را دوست بدار. جبرئیل نیز او را دوست داشته و در آسمان ندا سر می دهد: