ارمغان تربیت ( ارمغان 3) صفحه 130

11/7 . میراث گذاشتن برای ورثه

رسالت انسان مسلمان ایجاب می کند که پس از خود نیز به فکر خانواده و فرزندانش باشد، و اگر از مال حلال دنیا چیزی داشته باشد تا مقدار یک سوم را می تواند برای خود خرج [و وصیّت] کند و مُتَباقی دارایی مال ورثه می باشد. اسلام محروم کردن ورثه را از میراث، تجویز نکرده است. ! در روایت دارد که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نسبت به کسی که تمام دارایی خود را به فقرا تقسیم کرده بود و برای ورثه چیزی نگذاشته بود، فرمود: «... اگر من می دانستم، به شما اجازه نمی دادم که او را در کنار مسلمانان و در قبرستان آن ها دفن کنید!!!.»(1)

از سعادت انسان این است که مال حلال تهیّه کند و حقوق واجبه ی آن را بپردازد، بخشی را در راه خدا خرج کند و بخشی را هم وصیّت کند تا مطابق شریعت برایش خرج کنند و متباقی را برای ورثه بگذارد.

! عَنْ رَّسولِ ٱللهِ صلی الله علیه و آله و سلم:«إِنَّکَ إِنْ تَتْرُکَ وَرَثَتَکَ أَغْنِیآءَ خَیْرٌ مِنْ أَنْ تَتْرُکَهُمْ عَالَهً.»(2)

پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله و سلم: «اگر ورثه و بازماندگان خود را ثروتمند بگذاری بهتر از این است که فقیر و تنگدست رهایشان کنی.»

12/7. محبّت و عشق ورزی به کودکان

از برجسته ترین سجایا ی اخلاقی که زندگی را معنا و صفا می بخشد، عشق ورزی و ابراز محبّت است، به ویژه به فرزند که از نظر روان شناسی نتایج پرباری دارد، و جایزه ی معنوی آن رحمت خداوند است.