دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2244

من_اب_ع

سید محمد حسینی تهرانی- معادشناسی 5- صفحه 299-296

کلی__د واژه ه__ا

ایمان قرآن تاریخ اسلام رذایل اخلاقی اخلاص

خودپسندی و حق پوشی کفار از عوامل سقوط آنها

«و الذین سعو فی ءای_ تنا معاجزین أول_ ئک لهم عذاب من رجز ألیم؛ و کسانی که در (ابطال) آیات ما کوشش می کنند که ما را به عجز آورند، برایشان عذابی دردناک از شکنجه است» (سبأ/ 5)

آن کسانی که در مقابل مؤمنین اعتراف به حقانیت خدا نمی کنند و در راه شکستن و خرد کردن و نابود ساختن آیات ما کوشش می کنند و می خواهند مؤمنین را به زانو در آورند و آنها را به عجز و زبونی بکشانند و در حقیقت می خواهند بر امر خدا پیشی گیرند؛ پاداش آنان عذابی دردناک از پلیدی خواهد بود. آری کسی که در صدد خاموش ساختن نور مؤمن و عاجز ساختن او و به زبونی در آوردن اوست، در صدد عاجز ساختن خدا و نور خداست؛ چون مؤمن مظهر و مظهر خداست، تجلی گاه جمال و جلال خداست. آنان خود را استیضاح می کنند، و متن پلید خود را ظاهر می سازند و باطن آلوده خود را ظهور می دهند.

مه فشاند نور و سگ عوعو کند *** هر کسی بر خلقت خود می تند

سگ در فوران تابش ماهتاب جهان تاب در شب های ماهتابی، نمی تواند تحمل این نور را کند؛ حسد می برد و عوعو می کند. پلنگ پر استکبار برای دستیابی به ماه و دریدن و پاره کردن آن به بالای قله کوه می رود و از قله کوه برای چنگ اندازی به ماه، خود را به آسمان پرتاب می کند، که ناگهان به ته دره سرنگون می شود و استخوان هایش در هم می شکند. یعنی با نفس این عمل، فنا و بوار و هلاک خود را می خرند و قبر خود را به دست خود حفر می کنند. «سعو فی ءای_اتنا مع_اجزین». دیگر نمی دانند که این سعی و کوشش در راه نابودی ما و نور ما، عین وصول به عذاب دردناک و گرفتاری در دامن پلیدی ها و نکبات است. استخوان ها شکسته می شود و صد پاره می گردد و هر چه عذاب سخت تر می شود و در اثر آن پوست و گوشت سوخته می گردد، با روئیده شدن پوست و گوشت تازه مزه و طعم عذاب بهتر چشیده می شود.