دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2245

مثال واضح دو دو تا میشود چهار تا؛ او عناد می کند و می گوید پنج تا. «ثم أدبر و استکبر * فقال إن ه_ ذآ إلا سحر یؤثر * إن ه_ ذا´ إلا قول البشر * سأصلیه سقر؛ سپس پشت می کند و بلند منشی می نماید و سپس می گوید: این قرآن غیر از سحر انتخاب شده چیز دیگری نیست؛ این قرآن نیست مگر گفتار بشر. آری من او را به سقر می سوزانم و در آن به آتش می افکنم »، «و ما´ أدرئک ما سقر * لا تبقی و لا تذر؛ و نمی دانی ای پیامبر سقر چیست؟ آتشی است که کسی را باقی نمی گذارد و رها نمی کند.» (مدثر/ 23-28)

این عذاب ها نفس انکار و استکبار آنانست که به صورت این شکنجه ها و عذاب های دردناک تجلی می کند. می گویند: این پیغمبر هم فردی مثل ماست؛ به ما امر و نهی می کند و می گوید: اگر مخالفت کنید قیامتی در پیش دارید! و به جزای کردارتان می رسید!

من_اب_ع

سید محمد حسینی تهرانی- معادشناسی جلد 5- صفحه 357-359

کلی__د واژه ه__ا

غرور جامعه شناسی دین عذاب الهی پاداش الهی حق باطل کافر باورها قرآن

استکبار کفار در تقاضای دیدن خداوند و ملائکه برای ایمان آوردن

خداوند درباره استکبار و بهانه جویی کافران در ایمان به خداوند می فرماید: «و قال الذین لا یرجون لقآءنا لو لا´ أنزل علینا الملائکه أو نری ربنا لقد استکبروا فی أنفسهم و عتو عتوا کبیرا * یوم یرون المل_ ئکه لا بشری یومئذ للمجرمین و یقولون حجرا محجورا * و قدمنآ إلی ما عملوا من عمل فجعلن_ ه هبآء منثورا * أصح_ ب الجنه یومئذ خیر مستقرا و أحسن مقیلا»؛ «آن کسانی که امید زیارت و ملاقات ما را ندارند می گویند: چرا ملائکه بر ما نازل نمی شود؟ یا چرا ما خدا را نمی بینیم؟ یعنی به پیغمبر می گویند: اگر تو خدا را به ما نشان دهی یا فرشتگان بر ما فرود آیند که ما آنها را لمس نموده و مشاهده کنیم در آن وقت ایمان می آوریم، و تا آن هنگامی که خدا را ندیده ایم و فرشته ای بر ما نازل نگردیده است ایمان نخواهیم آورد. این سخنی که از آنها صادر می شود بسیار غلط و ناشی از روح متکبرانه و مستکبرانه آنهاست. در آن زمانی که آنان ملائکه را ببینند، کار آنها یکسره و تمام شده است و چنین مردمان معاند و سرکش که به علت استکبار نفسی و بلند منشی زیر بار حق نمی روند، هیچ بشارتی را از ملائکه دریافت نمی دارند و بانگ منع و طرد بر آنها زده می شود و از هر گونه ورود در عوالم مسرت و بهجت محجور و ممنوع خواهند بود. آن اعمالی که در دنیا انجام داده اند چون بر محور رضا و امید تقرب به ما نبوده است، به اراده قاهره خود بر آنها چیره گشتیم و مانند گرد و غبار پراکنده شده در فضای وسیع، متفرق و متشتت و مضمحل نمودیم. اما بهشتیان که امید لقاء ما را داشتند در آن روز در جای بسیار امن و مطمئن و مستقر آرمیده و در مکان راحت استراحت می کنند.» (فرقان/21-24)