دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2405

این گروه عمر خود را در مطالب دقیق ادبی و لغات غریبه تلف نموده اند و به کسی می مانند که تمام عمر خود را به یادگیری خط و خوشنویسی بگذراند به گمان این که علوم را جز با خط نمی توان حفظ کرد پس باید آن را آموخت چنین شخصی اگر تفکر کند می داند که یادگیری اصل خط یعنی حدی که بتواند نوشته ها را بخواند، برای او کافی است و بیش از آن فوق حد نیاز است. این ها چون کسانی هستند که تمام عمر خود را در تصحیح مخارج حروف در قرآن ضایع و به همین اکتفاء می کنند. این هم غرور و فریب است چه اینکه هدف از حروف، معانی آنهاست.

من_اب_ع

سید عبدالله شبّر- ترجمه الاخلاق- صفحه 320-325

عبدالحسین دستغیب- گناهان کبیره جلد1- صفحه 95-96

ملا مهدی نراقی- ترجمه جامع السعادات (علم اخلاق اسلامی) جلد4- صفحه 32-39

کلی__د واژه ه__ا

غرور غفلت مؤمن گناهکار ثروت دانشمندان قرآن

فریفتگی و جرأت نسبت به خداوند

فردی که بر انجام گناهان و ترک اوامر خداوند اصرار کند و بگوید خدا رحیم است و انتظار آمرزش از سوی خداوند را داشته باشد، نسبت به خداوند فریب خورده و دچار اشتباه شده است. امیر المؤمنین (ع) می فرمایند: «إن من الغره بالله أن یصر العبد علی المعصیه و یتمنی علی الله المغفره؛ پافشاری بنده بر گناه و آرزوی آمرزش از خدا، مغرور شدن به خداست.» در حالی که همانگونه که خداوند دارای صفات جمالیه است منتقم (انتقام گیرنده و عقوبت کننده) و مذل (خوار کننده)، متکبر (دارای کبریا و عظمت) و شدید العقاب (کسی که شدیدا عقاب می کند) و...، همچنان دارای صفات جلالیه و قهریه است مانند منتقم و مذل، متکبر و شدید العقاب.