دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2538

مرحوم فیض راه دیگری برای جمع بین این دو دوسته روایات ذکر می کند و می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود «أن اغتبت فبلغ المغتاب فاستحل منه و أن لم تبلغه فاستغفر الله له»، هرگاه غیبت کردی اگر]غیبت شده[ از غیبت تو با خبر شد باید نزد او بروی و او را از خود راضی کنی، و در صورتی که از غیبت تو اطلاعی ندارد برای او استغفار کن. و پس از نقل این روایات می فرماید: در صورتی که خبر به او نرسیده باشد چه بسا در خواست رضایت و بخشش سبب بروز فتنه و وقوع کینه و عداوت خواهد شد.

مورد انفاق

فقط دریک مورد فقها اتفاق نظر دارند که استغفار کافی است و آن در جایی است که طرف از دنیا رفته و یا اگر زنده است دسترسی به او ممکن نیست، که در این صورت انسان بیش از این مکلف نیست، چرا که قرآن می فرماید: «لا یکلف الله نفسا إلا وسعها»، خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانایی اش تکلیف نمی کند.

من_اب_ع

محمدرضا مهدوی کنی- نقطه های آغاز در اخلاق عملی- از صفحه 244 تا 248 و صفحه 250 تا 253

کلی__د واژه ه__ا

غیبت گناه گناه کبیره توبه پشیمانی رذایل اخلاقی

غفلت

حکایت گفتگوی رسول اکرم و امام علی علیه السلام با کشتگان بدر و جمل

مرحوم مجلسی رضوان الله علیه در بحار الانوار روایت کرده است که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است که در جنگ بدر چون مشرکین مغلوب و کشته شدند و کشتگان را در چاه بدر انداختند، حضرت بر دهانه چاه ایستاده و به کشتگان خطاب کردند: شما چه بد همسایگان و همجوارانی برای رسول خدا بودید؛ او را از منزلش که در مکه بود خارج کردید و طرد نمودید، و سپس همه با هم اجتماع نموده و با او محاربه و جنگ نمودید؛ پس حقا آنچه را که خدا به من وعده داده است دیدم که حق است. عمر ابن خطاب گفت: ای رسول خدا (ص)! خطاب شما با سرهائی که روح از آنها رفته است چه فائده دارد؟! حضرت فرمودند: ساکت شو، ای پسر خطاب! سوگند بخدا که تو از آنها شنواتر نیستی! و بین آنها و ملائکه ای که با گرزهای آهنین آنها را بگیرند هیچ فاصله ای نیست، مگر آنکه من صورت خود را اینطور از آنها برگردانم».