دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2700

من_اب_ع

شیخ کلینی- اصول کافی (ترجمه مصطفوی) جلد 3- صفحه 369-378

محمدی ری شهری- میزان الحکمه جلد4- الذنب

کلی__د واژه ه__ا

انسان گناه آمرزش روایات گناهکار تقوی

واژه های گناه در قرآن کریم

در زبان قرآن و پیامبر (ص) و امامان (ع) با واژه های مختلف، از گناه یاد شده است، که هر کدام گویی از بخشی از آثار شوم گناه پرده بر می دارد و بیانگر گوناگون بودن گناه است.

واژه هایی که در قرآن در مورد گناه آمده، عبارتند از:

١- ذنب، ٢- معصیت، ٣- اثم، ٤- سیئه، ٥- جرم، ٦- حرام، ٧- خطیئه، ٨- فسق، ٩- فساد، ١٠- فجور، ١١- منکر، ١٢- فاحشه، ١٣- خبث، ١٤- شر، ١٥- لمم، ١٦- وزر و ثقل، ١٧- حنث.

١- ذنب، به معنی دم است. گویی هر گناهی یک دم برای انسان درست می کند، یعنی برای انسان دنباله درست می کند. گناهان، روح انسان را سنگین می کند و جلوی تحرک انسان را می گیرد. انسان بدنی دارد فرض کنید شصت کیلو، نیرویی هم دارد که با همین بدن می تواند با سرعت بدود، با همین بدن می تواند کوهنوردی کند. گاهی چیزی بر نیروی بدنی اش می افزاید، در نتیجه بر قدرت دویدن و تحرکش می افزاید و یک چیز ممکن است بر عکس از نیروی بدنی او بکاهد، از باب اینکه بر وزن بدن می افزاید، مثل اینکه باری را روی دوشش بگذارند، بگویند این شش کیلو بار همیشه روی دوش تو باشد. گناه نیز اینگونه روح انسان را سنگین می کند و مانع تکامل آن می شود و همچنین مرتکب شدن به گناهان، مجازات های اخروی و دنیوی را برای انسان به دنبال می آورد. این واژه، در قرآن ٣٥ بار آمده است.