دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2713

بنابراین علاوه بر آثار و عواقب مشترک بین گناهان، آثار و محرومیت هایی هم وجود دارد که مربوط به برخی از گناهان خاص می باشند.

من_اب_ع

مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن- ج 3 صفحه 139-140

شیخ کلینی- الکافی- ج 2 صفحه 447-448

ابن فهد حلی- آیین بندگی و نیایش (ترجمه عده الداعی)- صفحه 350-353

کلی__د واژه ه__ا

گناه انسان نعمت احادیث تربیت محرومیت چهارده معصوم (ع)

تأثیر گناهان اجتماعی بر جامعه

در جامعه که گروهی زندگی مشترک دارند و در آن، هم بدکار هست و هم نیکوکار، گاهی بدکاران از ثمره کار نیکوکاران منتفع می گردند و گاهی مردم بی گناه از صدمه گناهکاران آسیب می بینند. قرآن به نوعی حیات قائل است که حیات جمعی و اجتماعی است. حیات جمعی صرفا یک تشبیه و تمثیل نیست، یک حقیقت است، همچنانکه مرگ جمعی نیز یک حقیقت است.

جامعه مانند فرد است و امور اجتماعی نظیر امور فردی در همه احوال وجودی مثل هم هستنند مثلا همانطور که یک فرد از انسان حیات و زندگی و مرگ و افعال و آثاری دارد همچنین جامعه نیز برای خود حیات و ممات و عمر و اجلی معین و افعال و آثاری دارد و قرآن کریم این مطلب را بیان می فرماید. مثلا خداوند در سوره اعراف آیه 34 می فرماید: «و لکل امه أجل فاذا جاء أجلهم لایستاخرون ساعه و لایستقدمون؛ هر امتی (هر جامعه ای) مدت و پایانی دارد (مرگی دارد). پس آنگاه که پایان کارشان فرا رسد، ساعتی عقب تر یا جلوتر نمی افتند.»

در این آیه سخن از یک حیات و زندگی است که لحظه پایان دارد و تخلف ناپذیر است، نه پیش افتادنی است و نه پس افتادنی و این حیات به امت تعلق دارد نه به افراد. بدیهی است که افراد امت نه با یکدیگر و در یک لحظه بلکه به طور متناوب و متفرق حیات فردی خود را از دست می دهند.