دائره المعارف طهور: ادب و اخلاق صفحه 2733

من_اب_ع

محمد حسین طباطبایی- ترجمه تفسیر المیزان جلد 8- صفحه 247-251

کلی__د واژه ه__ا

انسان آفرینش قرآن ابتلا سنت الهی حوادث طبیعی

توجیهات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی گناه

گاهی اوقات شخص گناهکار به دلیل تراشی برای گناه خود روی می آورد و به جای پشیمانی از کرده خود و بازگشت به خداوند و تلاش برای جبران گناه خود، سعی در توجیه آن می کند. این توجیهات انواع گوناگونی دارند. اکنون به بیان برخی از این انواع می پردازیم:

توجیهات اجتماعی گناه

گاهی شخصی گناه می کند و آن را تقصیر جامعه می گذارد که رسم چنین بود و اگر غیر از این می کردم زشت می شد. خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو، زدند و ما هم رقصیدیم. همه دارند این کار را می کنند، من هم یکی از آنها، انسان که نمی تواند از جامعه جدا باشد و تافته جدا بافته گردد و امثال اینها که در رفتار و گفتار روزانه بعضی وجود دارد.

اینگونه توجیهات در زمان های سابق هم بوده است؛ قوم شعیب (ع) به بت پرستی و خرافات و کم فروشی و رباخواری و ... ادامه می دادند، حضرت شعیب آنها را به سوی خدا دعوت می کرد و از آلودگی های گناه برحذر می داشت. آنها در برابر منطق شعیب (ع) از روی مسخره می گفتند: «قالوا یا شعیب اصلوتک تأمرک أن نترک ما یعبد آباؤنا؛ ای شعیب! آیا نمازت به تو دستور می دهد که ما آنچه را پدرانمان می پرستیدند، ترک کنیم».

قوم گنهکار شعیب (ع) با توجیه پیروی از سنت نیاکان به گناه خود ادامه می دادند.