- خطبه الکتاب 1
- اشاره 8
- معیار کبیره و بزرگ بودن گناه 13
- گناهان کبیره در باره اهل البیت علیهم السلام 14
- اشاره 16
- مراتب گناهان کبیره در قرآن 22
- از بین رفتن عبادت به واسطه گناه 26
- 1- پاک شدن گناهان به وسیله تشرّف به اسلام 32
- اشاره 32
- 2- حبط اعمال به علّت حرام خواری: 32
- 4- حبط اعمال به وسیله معصیت خدا: 33
- 3- حبط اعمال به سبب بی تقوایی: 33
- 5- پرداخت حسنات به طلبکارها و ورشکستگی در قیامت: 33
- بزرگ ترین عبادت و بزرگت ترین معصیت 34
- مثال دوم: 36
- مثال اول: 36
- اشاره 36
- گناه شناسی 36
- نیت و اندیشه گناه 38
- نیت های زشت و زیبا 39
- بیماری گناه 43
- اشاره 43
- درمان بیماری گناه 45
- برخورد با گناهکار 47
- رفافت و دوستی با گناهکار 47
- آثار گناه 49
- گناه و انواع گرفتاری ها 51
- سازش با گهنکاران و اهل باطل 52
- رضایت به گناه و ظلم 54
- آشکار نمودن گناه [تجاهر به فسق] 57
- اعتراف به گناه نزد مردم 58
- اشاره 60
- توحید ذاتی و شرک در ذات: 61
- توحید افعالی و شرک در افعال 63
- توحید در صفات و شرک در صفات 64
- توحید در طاعت و شرک در طاعت 65
- توحید در عبادت و شرک در عبادت 66
- تفکّر در ذات مقدّس الهی 67
- اشاره 71
- ریا 71
- سمعه 72
- کیفر ریا در سخنان معصومین علیهم السلام 73
- نفاق و منافقین 74
- اشاره 74
- منافقین صدر اسلام 75
- کتمان حق امیرالمؤمنین علیه السلام 78
- اشاره 81
- 2- بغی و ظلم. 81
- 1- گناه زیاد و غفلت از توبه. 81
- 5- افترا و دروغ بستن به اولیای خداوند. 82
- 4- تعصّب و تکبّر. 82
- کتمان حق 86
- ترک واجبات 88
- اشاره 88
- ترک نماز 90
- ترک زکات 92
- اشاره 92
- قصه ثعلبه و مردی از بنی سلیم 94
- ترک حج 96
- بیزاری از خدا و رسول و اوصیای اوعلیهم السلام 98
- اشاره 101
- قضایای عجیبی درباره لعنت به کنندگان علی علیه السلام 102
- انکار امامت اهل بیت پیامبرعلیهم السلام 104
- غلوّ و کفر غالی و خارجی و ناصبی 107
- سخنان معصومین علیه السلام درباره غالی و ناصبی و خارجی 108
- شرک و غلّو اهل کتاب 110
- گمراه نمودن مردم 111
- پاداش هدایت و ارشاد مردم 113
- پیروی و اطاعت از گمراهان 116
- اعتقاد به فال بد و تطیّر 120
- تشکیک در عقاید مردم 122
- دین تراشی و بدعت گذاردن در دین 123
- بدعت گذاردن در دین 125
- اشاره 125
- اجتهاد های در مقایب نصّ، پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله 128
- اذان ثانی (دوم) در روز جمعه 146
- اشاره 148
- معنای عبادت و خضوع 149
- خلاصه سخن درباره ابن تیمیه و امثال او 153
- سجده برای غیر خداوند 154
- راه صحیح برای فهم حقایق و معارف اسلام 156
- امام صادق علیه السلام و دانشمندی از اهل تسنّن 159
- نامیدن غیر علی بن ابی طالب علیه السلام به امیرالمؤمنین 162
- هم نشینی با اهل بدعت 164
- حکم به غیر ما انزل الله 166
- قیاس و استحسان 169
- تفسیر به رای 174
- استفاده از قرآن از غیر طریق اهل البیت علیهم السلام 176
- تقلید بی اساس [و سدّ باب اجهتاد] 180
- حرام نمودن حلال و حلال نمودن حرام 182
- رهبانیت و ریاضت های غیرشرعی 188
- اشاره 191
- تفاوت یأس و قنوط و خیبه 193
- رحمت و مغفرت الهی 194
- سعه رحمت الهی 197
- ایمن بودن از مکر و عذاب الهی 198
- ایمن بودن از مکر خداوند در کلمات معصومین 200
- بدگمانی به ذات مقدّس پروردگار 203
- شکایت از تقدیر الهی 206
- بی صبری در مصیبت 208
- پیشگویی نمودن منجّمین (تنجیم) 210
- رابطه دوستانه با کفار و اهل کتاب 218
- نصایح معصومین علیهم السلام در باره توّلی و تبرّی 222
- نگهداری و استفاده از کتاب های گمراه کننده 223
- بدخلقی 226
- دروغ و اقسام آن 227
- اشاره 227
- آثار خطرناک دروغ 228
- دروغ های مجاز 229
- دروغ بستن به اولیای خدا 231
- احترام به نام خداوند 233
- شهادت و گواهی بر دروغ و باطل 234
- معنای مناظره غیرصحیح 240
- اشاره 243
- ظلم به پدر و مادر (عقوق الوالدین) 243
- بزرگی حق پدر و مادر 245
- معنای عاق والدین 249
- قصه های شگفتی در باره آزار به پدر و مادر 251
- احسان به مادر و آمرزش گناهان 254
- حقوق لازم بین پدر و فرزند 257
- عقوق والدین روحانی 259
- قطع رحم و جدایی از خویشان 262
- اشاره 262
- سخنان معصومین علیهم السلام در باره خطر قطع رحم 263
- گناهانی که سبب کوتاهی عمر می شود 266
- اثر قطع رَحِم با امام زمان علیه السلام 268
- تکبر و بزرگی نمودن 270
- عجب و غرور و خودستایی [تزکیه النفس] 271
- ریاست طلبی و غفلت از حساب قیامت 273
- اشاره 273
- خطرهای ریاست طلبی 275
- اشاره 277
- وجوب رد غیبت 280
- علاج غیبت و نجات غیبت کننده 281
- غیبت های مجاز 283
- اشاره 283
- 1- غیبت متجاهر به فسق: 283
- 2- غیبت برای نجات از ظلم: 284
- 4- غیبت درسؤال از مساله شرعی 285
- 3- غیبت در مورد مشورت 285
- 5- غیبت برای جلوگیری از منکر وگناه: 286
- 7- صدا زدن و نام بردن کسی که نام زشتی دارد و جز با آن نام شناخته نمی شود: 286
- 6- غیبت برای جلوگیری از شر وفساد مغتاب: 286
- 10- غیبت برای اثبات عدالت و یا فسق راوی: 287
- 8- غیبت کردن از کسی که مدعی نسبت دروغی شده است: 287
- 9- غیبت برای اقامه شهادت نزد حاکم: 287
- 11- غیبت نزد کسی که از حال مغتاب آگاه است: 287
- کفاره غیبت 288
- بدگمانی نسبت به مومنین 292
- تجسّس در اسرار مومنین 293
- تفرقه انگیزی و ایجاد دشمنی 295
- سخن چینی و سعایت 299
- افشا نمودن اسرار مردم 301
- حفظ اسرار مردم 303
- داستان موسی علیه السلام و شخص سخن چین 304
- استراق سمع 306
- مکر و حیله و غش و خیانت 308
- فریب دادن ناآگاه 312
- تملق گویی و چاپلوسی 313
- حسد 314
- معالجه کبر و غرور 319
- غضب و خشم بی جا 320
- کینه زدایی و تطهیر باطن 322
- تهمت به مؤمن 326
- دشنام و لعنت به مؤمن 328
- لعن و نفرین مومن 330
- اشاره 333
- ظلم و آزار به مردم 333
- کیفر ظالمین و ستمگران 334
- ظلم خطرناک 335
- دعا و توبه با داشتن مظلمه 336
- آخرین گردنه صراط در قیامت 336
- تاثیر ظلم در دین ظالم 337
- اقسام ظلم و ستم 337
- کفاره ظلم 338
- پیامدهای ظلم در فرزندان ظالم 338
- شریکان در ظلم 338
- دو حکایت تاریخی آموزنده 339
- احسان و نیکی به مردم 341
- صدقه، ونجات عروس از مرگ 342
- انفاق و احسان و نغییر سرنوشت 343
- آزار رساندن به خود 344
- توهین و تحقیر به علما 350
- بدگویی از علما در آخر الزمان 351
- ترک اطاعت از فقها 352
- کیفر آزار به اولیای خدا 359
- بی احترامی به قرآن 371
- بی احترامی به کعبه 376
- بی احترامی به تربت امام حسین علیه السلام 378
- بی احترامی به مشاهد مشرّفه 382
- بی احترامی به مساجد 386
- آداب متعلّق به مساجد 387
- ترک نمازهای جماعت بدون عذر 394
- ترک نماز جمعه بدون عذر 398
- ترک کامل مستحبات 399
- تقدم بر قبور معصومین ایلا در نماز 400
- بردن نام مبارک حضرت بقیّه اللَّه (عجل اللَّه فرجه الشریف) 402
- شکستن سوگند و پیمان 404
- کیفر شکستن عهد و پیمان 407
- پیمان شکنی و نفاق 409
- خیانت در امانت 410
- بی اعتنایی به نیازهای مسمان 414
- پنهان شدن از انجام حاجت برادران مؤمن 416
- تأکید اولیای خدا در باره یاری نمودن مؤمن 419
- ترک توبه و غفلت از گناه 427
- جرأت بر گناه و ناچیز شمردن آن 430
- اصرار بر انجام گناهان کوچک 433
- وسواس و پیروی از شیطان 435
- پایه گذاری شر و فساد 439
- اشاره 442
- 1- اکل مال به باطل [درآمدهای کاذب] 443
- اشاره 443
- 3- نپرداختن سهم مبارک امام علیه السلام و سادات [زادهم اللّه شرفاً و عزّاً] 446
- حرام خواری 449
- کیفر حرام خواری 451
- 1- لزوم تلاش و کوشش برای به دست آوردن مال. 453
- 2- جستجوی مال حلال نمودن و قانع بودن به آن. 453
- اشاره 453
- 3- پرهیز از حبّ دنیا 454
- 4- خدا را رازق بداند و به او اعتماد نماید 455
- اشاره 457
- آیات قرآن درباره ربا 457
- ربا در سخنان معصومین علیهم السلام 458
- دیرکرد و ربا در آخر الزمان 459
- پاداش وام بدون بهره و صبر بر بدهکار 461
- حبس اموال مردم 462
- سد معبر، راه بندان 465
- خوردن مال یتیم از روی ظلم 466
- بازی با آلات قمار بدون شرط 470
- خرید و فروش وسایل گناه 474
1- و قال أمیرالمؤمنین علیه السلام لحجربن عدّی و عمروبن الحمق اللذین یظهر ین البرائه و اللعن من أهل الشام و أصحاب معاویه: کرهت لکم ان تکونوا لعّانین شتّامین تشهدون و تتبرّؤون ولکن لو وصفتم مساوی أعمالهم فقلتم: من سیرتهم کذا و کذا کان أصوب فی القول و أبلغ فی العذر الحدیث (المستدرک ج 12/306)
2- تحقیر العلماء و القدح فیهم و استهزائهم فی الإحتجاج عن الصّادق علیه السلام قال: علماء شیعتنا مرابطون فی الثغر الذی یلی إبلیس و عفاریته، یمنعونهم عن الخروج علی ضعفاء شیعتنا و عن أن یتسلّط علیهم إبلیس و شیعته و النواصب، ألا فمن إنتصب لذلک من شیعتنا کان أفضل ممّن جاهد الروم و الترک و الخزر ألف ألف مرّه لأنّه یدفع عن أدیان محبّینا و ذلک یدفع عن أبدأنّهم. (الإحتجاج ج 1/8)
می ایستند و آنان را از گمراه نمودن ضعفای شیعیان باز می دارند و نمی گذارند که شیاطین و پیروان آنان و دشمنان ناصبی ما بر آنان مسلّط شوند و آنان را گمراه نمایند.»
سپس فرمود: «آگاه باشید که هر کدام از علمای شیعیان ما خود را در سنگر دفاع از حریم شیعیان ما قرار دهد و از مکتب تشیّع دفاع نماید، ارزش و مقام او هزارهزار برابر کسی است که اهل جهاد باشد و با دشمنان اسلام مانند روم و ترک و خزر بجنگد، چراکه علمای شیعه از دین مردم دفاع می کنند و مجاهدین از جسم مردم و امنیت آنان دفاع می نمایند.»
مؤلّف گوید: مفاد روایت فوق در روایات فراوان دیگری نیز از حضرت زهرا و حضرت عسگری علیهما السلام نقل شده که به دلیل رعایت اختصار از ذکر آنها صرف نظر گردید.
بدگویی از علما در آخر الزمان
در بخش های گذشته بیان شد که مردم آخرالزمان از علما و دانشمندان خود بدگویی می نمایند و عالم در آن زمان قیمت و ارزشی بین مردم ندارد.
علاّمه مجلسی، در کتاب بحار، از جامع الاخبار، از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل نموده که فرمود: «... زود باشد زمانی بر امّت من بیاید که مردم آن زمان از علما فرار می کنند مانند این که گوسفند از گرگ فرار می نماید. چنین مردمی را خداوند به سه بلا گرفتار خواهد نمود: 1- برکت از اموال آنان برداشته می شود؛ 2- خداوند سلطان ستمگری را بر آنان مسلّط می نماید؛ 3- بدون ایمان از دنیا می روند.»
-1
-2