تربیت اخلاقی مخاطب صفحه 62

ناآگاهانه و بی روح.(1)

تربیت با پیشامدها

تربیت با پیشامدها

زندگی دنیا رنج و زحمت و درد است و رویارویی پیوسته با پیشامدها. تا هنگامی که مردم زنده اند، به سبب رفتار ویژه آنان در امور یا به دلیلی بیرون از حساب و اراده، در معرض همیشگی رویدادها هستند. مربی که در کار خویش، استاد است، از این پیشامدها بهره می برد و پند و اندرز می آموزد و آن رویدادها را برای تربیت و جلا دادن و پاک کردن جان ها به کار می گیرد. این پیشامدها چنان اثری در نفس انسان می گذارد که به زودی از بین نمی رود و برای همیشه در نفس، نقش می بندد. برتری پیشامدها، بر دیگر وسایل تربیتی این است که اثر ویژه ای در جان می گذارند؛ گویی آن را می گدازند و ذوب می کنند. رویداد، جان را تمام و کمال از جای خود تکان می دهد و حرارتی از کنش ها و واکنش ها در درون آن می فرستد که گاهی به اندازه گداختن یا رسیدن به نزدیکی مرحله گداز، کفایت می کند. پیشامد با قدرتی که از خارج بر نفس تحمیل می کند، گداختن را بدون اراده، آگاهی و میل ذاتی، برای رسیدن بدین درجه از احساس عالی، ایجاد می کند. ازاین رو، مؤثرترین وسیله برای مردمی که به درجه گداختن نمی رسند، همین است. به این دلیل، به کار گرفتن پیشامد، از مطالب مهم تربیت است؛ زیرا در حالت ذوب و گداختگی نفس است که مربی می تواند هر رنگی از ارشاد و پاکسازی را به گونه ای در آن جایگزین کند که هرگز اثر آن